Biuletyn Informacji Publicznej RPO

• Fundusz sekurytyzacyjny zażądał przed kilkunastu laty od pana G. 10 tys. zł za niespłacony kredyt konsumpcyjny. Sąd w postępowaniu nakazowym wydał nakaz wydał.
• Teraz RPO składa w tej sprawie skargę nadzwyczajną dowodząc, że sąd popełnił poważne błędy, których ofiarą jest pan G.

Sprawa zaczęła się kilkanaście lat temu, ale pan G. podjął działania dopiero niedawno. Twierdzi, że o niczym nie wiedział, bo nie mieszka pod adresem, jakim dysponował sąd, poza tym jest osobą bardzo schorowaną i być może rodzina nie przekazała mu informacji.

RPO, który zbadał sprawę, znalazł w nich błędy: pełnomocnik instytucji finansowej nie miał właściwego pełnomocnictwa a podstawa do wydania nakazu zapłaty była niewystarczająca – sąd dysponował jedynie wyciągiem z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego.

Biorąc pod uwagę charakter postępowania nakazowego - fakt, iż jest to postępowanie odrębne, wprowadzające uproszczenie procedury, z uwagi na dochodzenie roszczenia bądź przyznanego przez pozwanego bądź udowodnionego dokumentem urzędowym, lub szczególnymi dokumentami wskazanymi konkretnie przez ustawodawcę w art. 485 k.p.c. – nie sposób przyjąć, aby możliwe było rozszerzanie katalogu dokumentów pozwalających na wydanie nakazu zapłaty, poza te, które są wskazane w art. 485 k.p.c.. Wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego nie jest tam wymieniony.

Gdyby jednak nawet ten wyciąg wystarczal, to sąd winien był zbadać treść wyciągu. Nie jest bowiem wystarczające nadanie dokumentowi określonej nazwy, podpisanie go i opieczętowanie. Przedłożony przez przedstawiciela funduszu dowód nazwany „wyciągiem z ksiąg rachunkowych”, w rzeczywistości wyciągiem nie był – nie zawierał bowiem informacji pozwalających odnieść podane dane do treści ksiąg rachunkowych funduszu.

Składając skargę nadzwyczajną, Rzecznik wnosi o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i umorzenie postępowania w sprawie.

BPW.511.134.2020