Biuletyn Informacji Publicznej RPO

• Rzecznik Praw Obywatelskich dostaje liczne skargi na nowe zasady wypłat w zbiegu świadczeń emerytalno-rentowych, zwanych rentą wdowią
• Kwestionują one głównie wymóg nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego
• Wątpliwości skarżących budzi też ograniczenie wysokości sumy świadczeń w zbiegu do trzykrotności najniższej emerytury
• Zastępca RPO Stanisław Trociuk prosi minister rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszkę Dziemianowicz-Bąk o stanowisko wobec tych zarzutów
• Warunki uzyskania renty wdowiej wynikają z konieczności skierowania wsparcia do osób najbardziej potrzebujących, które śmierć małżonka odczuły w sposób dotkliwy finansowo, a ze względu na wiek nie miały już możliwości samodzielnie poprawić swojej sytuacji - odpisał wiceminister Sebastian Gajewski. W 2028 r. Rada Ministrów dokona zaś weryfikacji wskaźnika wysokości świadczenia w celu oceny możliwości i zasadności jego ewentualnego podwyższenia.
• AKTUALIZACJA 10.07.2025: Do RPO nadal wpływają skargi na prawo do renty wdowiej w przypadku nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Ograniczenie to odbiega od ustawowych zasad nabywania prawa do renty rodzinnej.
• AKTUALIZACJA 11.08.2025: Rada Ministrów dokona w 2028 r. weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu, w celu oceny zasadności jego podwyższenia, uwzględniając na tle sytuacji społeczno-gospodarczej kraju położenie grup uprawnionych - odpowiada MRPiPS. Będzie to również okazja do całościowego przeglądu rozwiązań prawnych dotyczących renty wdowiej, w tym – kręgu osób uprawnionych do korzystania z tego rozwiązania.

RPO otrzymuje liczne skargi na nowe zasady wypłat w zbiegu świadczeń emerytalno-rentowych, zwanych rentą wdowią, przewidzianych na mocy ustawy z 26 lipca 2024 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw.

W świetle obecnych regulacji generalną zasadą jest, że w razie zbiegu prawa do kilku świadczeń emerytalno-rentowych wypłaca się jedno z nich - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Dlatego po śmierci małżonka osoba owdowiała może zachować swoje świadczenie emerytalno-rentowe albo z niego zrezygnować i wybrać rentę rodzinną po zmarłym.

Nowelizacja wprowadza tzw. rentę wdowią, czyli nową regułę zbiegu prawa do renty rodzinnej z uprawnieniami do innych świadczeń emerytalno-rentowych. Znowelizowane przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2025 r  W myśl nowych rozwiązań w przypadku zbiegu prawa do wskazanych świadczeń z rentą rodzinną, jedno wybrane będzie wypłacane w całości (np. renta rodzinna), a drugie (np. emerytura) w wysokości wynoszącej od 1 lipca 2025 r. do 31 grudnia 2026 r. - 15%, a od 1 stycznia 2027 r. - 25%. Rada Ministrów dokona w 2028 r. weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu dla oceny możliwości i zasadności jego podwyższenia. Uwzględniona przy tym będzie sytuacja społeczno-gospodarcza kraju.

Jednocześnie nowelizacja przewiduje ograniczenie wysokości  renty wdowiej. Suma wypłacanych świadczeń w zbiegu nie będzie mogła przekroczyć trzykrotności najniższej emerytury. Obecnie jest to 5342,88 zł. Natomiast kwota obowiązująca od 1 lipca 2025 r. będzie znana po 1 marca 2025 r. - po waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych. Jeśli suma renty wdowiej przekroczy trzykrotność najniższej emerytury, organ rentowy pomniejszy świadczenia o kwotę przekroczenia. 

Ograniczając zakres wprowadzanych rozwiązań, ustawodawca zastrzegł, że osoba uprawniona będzie miała prawo do wypłaty renty wdowiej w przypadku:

• osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, tj. 60 lat dla kobiet lub 65 lat dla mężczyzn,
• pozostawania we wspólności małżeńskiej do dnia śmierci małżonka,
• nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.

Prawo to ustanie z dniem poprzedzającym dzień zawarcia nowego  małżeństwa przez osobę uprawnioną.

Wprowadzone rozwiązania są realizacją postulatów kierowanych również do RPO. Nowelizację uchwalono w wyniku obywatelskiego projektu. Podkreślano, że jego celem jest zapobieżenie ekonomicznej degradacji gospodarstw domowych emerytów i rencistów wskutek śmierci małżonka. Wskazywano, że ustawa przyczyni się do ograniczenia poziomu wykluczenia osób starszych. 

W stanowisku Rady Ministrów wskazano, że zasada wypłaty jednego świadczenia ma szczególne konsekwencje społeczne w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku z prawem do innego świadczenia emerytalno-rentowego, które nabył małżonek. Zastosowanie tej reguły prowadzi w wielu przypadkach do ekonomicznej degradacji gospodarstw domowych emerytów i rencistów po śmieci jednego z małżonków. Jest to szczególnie dotkliwe w przypadku świadczeniobiorców pobierających świadczenia najniższe, ale nie tylko. Wskazano, że zasada ta jest postrzegana przez wielu świadczeniobiorców jako niesprawiedliwa i ograniczająca możliwości korzystania z wkładu, który wniósł zmarły małżonek do systemu emerytalnego. 

Obywatelski projekt prowadzi do zapewnienia godnych warunków życia emerytom i rencistom po śmierci współmałżonka. W ocenie Rady Ministrów wymaga to doprecyzowania kręgu osób, które mogą skorzystać z reguły zbiegu i rozważenia ostatecznego kształtu limitu świadczeń w zbiegu tak, aby mogły na tym skorzystać głównie osoby starsze, co do  których jest rzeczywiste ryzyko degradacji ekonomicznej po śmierci małżonka. 

W stanowisku przewidziano poprawki ograniczające propozycje z projektu obywatelskiego. Podczas prac legislacyjnych znacznie zmodyfikowano proponowane rozwiązania - nie tylko ograniczając sumy pobranych w zbiegu świadczeń do trzykrotnej najniższej emerytury, lecz również zakres podmiotowy nowych rozwiązań.

Większość skarg kierowanych do RPO kwestionuje wprowadzenie wymogu nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Oznacza to konieczność nabycia prawa do renty rodzinnej w wieku nie wcześniej niż 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Skarżący zwracają uwagę, że wiek uprawniający do nabycia prawa do renty rodzinnej w systemie powszechnym i rolniczym zarówno dla wdowy jak i wdowca wynosi 50 lat. A uprawnienie do tego świadczenia w niższym wieku można nabyć również w związku z niezdolnością do pracy czy opieką na dziećmi. Nie każdy zatem wdowiec lub wdowa uprawniony do renty rodzinnej, choćby był uprawniony do świadczenia w najniższej wysokości, będzie adresatem nowych zasad zbiegu. Wyłączeni zostali ci, w szczególności, co owdowieli wcześniej.

Skarżący powołują się na naruszenie zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP) przy określaniu zakresu podmiotowego nowych regulacji. Wskazywano na dowolność przyjętego kryterium nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.

Część skarg kwestionowała też ograniczenia wysokości sumy świadczeń w zbiegu do trzykrotności najniższej emerytury oraz wskaźników procentowych 15% i 25%, co zasadniczo odbiega od propozycji projektu obywatelskiego.

Odpowiedź Sebastiana Gajewskiego, podsekretarza stanu w MRPiPS

W przekazanym piśmie przedstawił Pan Rzecznik obowiązujący stan prawny oraz zakres zmian, które wprowadza ww. ustawą, jak również uwagi obywateli zgłaszane do Biura Pana Rzecznika, a związane z wprowadzonymi przez Sejm RP zmianami do obywatelskiego projektu, który stanowił podstawę do wypracowania rozwiązań, dotyczących tzw. renty wdowiej. Przedstawione uwagi dotyczą ograniczenia wysokości kwoty wypłacanych świadczeń w zbiegu, jak również wprowadzonych warunków ograniczających zakres podmiotowy nowych rozwiązań.

W związku z powyższym należy wskazać, że ustawa z dnia 26 lipca 2024 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw wprowadza od 1 stycznia 2025 r. nową regułę zbiegu prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku i prawa do własnego świadczenia o charakterze emerytalno-rentowym. Przepisy ustawy przewidują, że w przypadku zbiegu prawa do powyższych świadczeń, począwszy od 1 lipca 2025 r., jedno świadczenie wypłacane byłoby wdowie lub wdowcowi w całości, a drugie w okresie przejściowym, tj. od 1 lipca 2025 r. do 31 grudnia 2026 r. w wysokości 15%, a od 1 stycznia 2027 r. 25%. Obecnie, w przypadku zbiegu prawa do kilku świadczeń emerytalno-rentowych, obowiązuje zasada wypłaty jednego świadczenia. Przywołana ustawa wprowadza nową regułę zbiegu prawa do nabytej renty rodzinnej.

Przywołane przepisy określają krąg osób uprawnionych do skorzystania z nowej reguły zbiegu prawa do renty rodzinnej z innym świadczeniem emerytalno-rentowym. Wdowa lub wdowiec ubiegający się o ustalenie nowej reguły zbiegu prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku oraz prawa do innego świadczenia emerytalno-rentowego będą musieli spełnić warunki:

• osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
• pozostawania we wspólności małżeńskiej do dnia śmierci małżonka;
• nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
• niewstąpienia w nowy związek małżeński (wypłata świadczeń w zbiegu na zasadach tzw. renty wdowiej będzie ustawała z dniem poprzedzającym dzień zawarcia nowego związku małżeńskiego przez osobę uprawnioną).

Dodatkowo ustawa wprowadza limit pobieranych świadczeń w zbiegu w ramach tzw. renty wdowiej do poziomu trzykrotności najniższej emerytury.

Warunki te wynikają z konieczności skierowania wsparcia w postaci renty wdowiej do osób najbardziej potrzebujących, które śmierć małżonka odczuły w sposób dotkliwy finansowo, a ze względu na swój wiek nie miały już możliwości samodzielnie poprawić swojej sytuacji bytowej. Wprowadzenie tych warunków jest rozwiązaniem kompromisowym, wynikającym z możliwości odpowiedzialnego wdrożenia nowego rozwiązania do systemu emerytalno- rentowego, przy uwzględnieniu oczekiwań wnioskodawców projektu obywatelskiego, a także możliwości Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i budżetu państwa, z którego dotowany jest FUS.

Jednocześnie informuję Pana Rzecznika, że zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 26 lipca 2024 r. Rada Ministrów dokona w 2028 roku weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu, w celu oceny możliwości i zasadności jego ewentualnego podwyższenia, uwzględniając na tle sytuacji społeczno-gospodarczej kraju sytuację dochodową grup osób uprawnionych na mocy niniejszej ustawy do wypłaty świadczeń w zbiegu. Będzie to stanowiło okazję do podjęcia ewentualnej dyskusji również co do kształtu innych rozwiązań w tym zakresie.

Kolejne pismo do MRPiPS 

Skargi nadal wpływające do RPO kwestionują przepis, że osoba uprawniona będzie miała prawo do wypłaty renty wdowiej w przypadku nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Oznacza to konieczność nabycia prawa do renty rodzinnej w wieku nie wcześniej niż 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Utrata małżonka musi zatem nastąpić najwcześniej po ukończeniu 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn.

Ograniczenie to odbiega od ustawowych regulacji dotyczących zasad nabywania prawa do renty rodzinnej. Wiek do tego uprawniający zarówno dla wdowy jak i wdowca wynosi 50 lat. Uprawnienie w niższym wieku można nabyć w związku z niezdolnością do pracy czy opieką na dziećmi.

Nie każdy zatem wdowiec lub wdowa jest adresatem nowych zasad. Wyłączono osoby owdowiałe wcześniej. W ocenie resortu wynika to z konieczności wsparcia osób najbardziej potrzebujących, które stratę małżonka dotkliwie odczuły finansowo, a ze względu na wiek nie miały już możliwości samodzielnie poprawić sytuacji bytowej.

Określona w art. 32 ust. 1 Konstytucji zasada równości polega na równym traktowaniu wszystkich podmiotów z jednakową cechą wspólną, bez zróżnicowań dyskryminujących i faworyzujących. W świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego dopuszczalne – a niekiedy konieczne – jest odmienne traktowanie różnych podmiotów, które tej cechy nie mają. Wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania muszą zawsze znajdować podstawę w odpowiednio przekonujących argumentach. 

W ocenie skarżących opisywane wyłączenie stanowi naruszenie zasady równości. Przyjęte kryterium cechuje się arbitralnością, brakiem relewantności i proporcjonalności. Renta wdowia nie jest w istocie adresowana do osób najbardziej potrzebujących, tylko tych, które utraciły małżonka w odpowiednim, ustawowo określonym czasie. Tymczasem powinny decydować uprawnienia do renty rodzinnej wdowy lub wdowca.

Przykładem może być sytuacja dwóch wdów w wieku 73 lat z prawem do emerytury i renty rodzinnej. Emerytura pierwszej wynosi 1878,91 zł, a renta rodzinna - 3900 zł. Pobiera ona rentę jako świadczenie korzystniejsze. W przypadku drugiej wdowy emerytura również wynosi 1878,91 zł, a renta rodzinna - 1950 zł. Pobiera ona rentę jako świadczenie korzystniejsze. Mąż pierwszej zmarł w 2007 r., kiedy żona miała ukończone 55 lat. Mąż drugiej zmarł zaś w 2006 r., kiedy żona miała ukończone 54 lat i 6 miesięcy. Pierwsza z wdów spełnia warunki do wypłaty renty wdowiej, czyli całej renty rodzinnej (3900 zł) oraz 15%, a od 1 stycznia 2027 r., 25% emerytury. Druga tych warunków nie spełnia, gdyż zbyt szybko owdowiała i pobiera jedynie 1950 zł renty.  

Marcin Wiącek prosi min. Agnieszkę Dziemianowicz-Bąk o stanowisko.

Odpowiedź Sebastiana Gajewskiego, podsekretarza stanu w MRPiPS

Z pisma Rzecznika Praw Obywatelskich wynika, że w zdecydowanej większości wystąpień, kierowanych do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, kwestionowane jest rozwiązanie przewidujące, że osoba uprawniona do wypłaty świadczeń w zbiegu na zasadach tzw. renty wdowiej, musi spełnić warunek nabycia prawa do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż 5 lat przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, co oznacza, że utrata małżonka musi nastąpić najwcześniej po ukończeniu 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn.

Wskazany warunek wynika z konieczności skierowania renty wdowiej do osób najbardziej potrzebujących, które w sposób dotkliwy również finansowo odczuły stratę osoby bliskiej, a ze względu na wiek nie mają możliwości samodzielnego poprawienia swojej sytuacji bytowej. To ograniczenie, zawarte w ustawie, służy skierowaniu nowej reguły zbiegu do osób, które prawo do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nabyły w końcowym okresie swojej aktywności zawodowej lub po jej ustaniu, a zatem praktycznie utraciły możliwość zmiany swojej sytuacji majątkowej.

W mojej odpowiedzi, zawartej w piśmie z dnia 12 grudnia 2024 r., znak: DUS- II.070.96.2024.MBu, wyjaśniłem, że wprowadzenie tego warunku jest rozwiązaniem kompromisowym, wynikającym z konieczności odpowiedzialnego wdrożenia nowego rozwiązania do systemu emerytalno- rentowego, uwzględniającego zarówno oczekiwania wnioskodawców projektu obywatelskiego, jak i możliwości Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) i budżetu państwa, z którego dotowany jest FUS.

W tym miejscu muszę podkreślić, że ustawodawca przyjmując takie rozwiązania niewątpliwie kierował się, sygnalizowanymi w szczególności przez Ministra Finansów, względami budżetowymi. Zostało to wyraźnie podkreślone w Stanowisku Rady Ministrów wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw w celu wprowadzenia renty wdowiej (druk nr 32), w którym m.in. wskazano, że przyjmowane rozwiązania, w tym również harmonogram ich wdrażania, muszą uwzględniać postrzegane w perspektywie długoterminowej możliwości finansowe Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Emerytalno-Rentowego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz – w szczególności – budżetu państwa. Trzeba bowiem wskazać, że ostatecznie zwiększone koszty wypłaty świadczeń pozostających w zbiegu według zasad określonych w projekcie poniesie przede wszystkim budżet państwa: czy to bezpośrednio w postaci dodatkowych wydatków na emerytury z tytułu zaopatrzenia funkcjonariuszy służb mundurowych i żołnierzy zawodowych, czy to w postaci zwiększonej dotacji z budżetu państwa do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Mając powyższe na uwadze, Rada Ministrów przedstawiła pakiet poprawek, który został przyjęty przez Sejm. Przyjęcie tych założeń – jak zapisano w stanowisku Rady Ministrów -przekładałoby się w następujący sposób na skutki finansowe wejścia w życie projektu: w 2025 r. wyniosłyby one od 3,2 mld do 4,2 mld; w 2026 r. od 6,7 mld do 9 mld, a w 2027 r. – od 11,9 mld do 15,8 mld w zależności od tego, czy z uprawnienia skorzystałoby 75% czy 100% jego potencjalnych beneficjentów.

Przyjmując te rozwiązania nie tylko kierowano się zasadą równowagi finansowej państwa, zwracano również uwagę, aby wprowadzane rozwiązania nie naruszyły, określonej w art.32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zasady równości.

Z tego względu nie można zgodzić się ze wskazywanymi, w wystąpieniach do Rzecznika Praw Obywatelskich, zarzutami, że przyjęte kryterium wieku, w którym nastąpiła utrata małżonka cechuje się arbitralnością, brakiem relewantności i proporcjonalności, a renta wdowia nie była w istocie adresowana do osób najbardziej potrzebujących, zaś do tych, którzy utracili małżonka w odpowiednim, ustawowo określonym czasie. Zainteresowani wskazują, jak wynika z pisma Rzecznika Praw Obywatelskich, że o nabyciu uprawnień do nowych zasad wypłaty świadczeń w zbiegu winny decydować uprawnienia do renty rodzinnej wdowy lub wdowca, co ma wynikać z możliwości wypłaty renty wdowiej dopiero po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn).

Należy w tym miejscu stanowczo podkreślić, że renta wdowia nie jest odrębnym świadczeniem. Stanowi szczególną instytucję w systemie ubezpieczenia społecznego, tzn. wprowadza uprawnienie do pobierania dwóch świadczeń jednocześnie (w całości jednego i drugiego w części). Ze względu na różny względem renty rodzinnej charakter tego uprawnienia, ustawodawca odmiennie określił więc warunki uzyskania prawa do pobierania tych dwóch świadczeń, uznając, że osobom, które utraciły partnera na późnym etapie życia, trudniej jest dostosować się do nowej sytuacji niż osobom młodszym. Uprawnienie do łączenia dwóch świadczeń stanowi inną konstrukcję prawną niż samodzielne świadczenie, jakim jest renta rodzinna i z tego względu może podlegać innym regułom w zakresie warunków nabywania uprawnień.

Mając powyższe na uwadze, należy podkreślić, że fakt braku uprawnienia do wypłaty świadczeń w zbiegu na zasadach tzw. renty wdowiej przez osoby młodsze nie narusza ich praw nabytych. Kryterium wieku ma bowiem długą tradycję stosowania w rozwiązaniach emerytalno-rentowych. Obie grupy wiekowe nie są grupami podmiotów o podobnych cechach relewantnych, z których wynikałby obowiązek ustawodawcy jednakowego uregulowania ich sytuacji prawnej pod względem uprawnienia do wypłaty świadczeń w zbiegu na zasadach tzw. renty wdowiej. Tym samym różnicowanie sytuacji prawnej w tym przypadku nie można uznać za arbitralne. Norma ta znajduje bowiem uzasadnienie w celu ustawy, którym jest wsparcie osób, które, jak wyżej wskazano, utraciły partnera na późnym etapie życia, a tym samym trudniej jest im dostosować się do nowej sytuacji niż osobom młodszym. Rozwiązanie jest tym samym proporcjonalne i zostało uzasadnione w ramach zgłaszanych poprawek, wynikających ze stanowiska Rady Ministrów.

Zapewniam jednocześnie, że w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej brane pod uwagę i analizowane są wszystkie postulaty zgłaszane przez świadczeniobiorców, również te dotyczące zmiany przepisów emerytalno-rentowych. Wszystkie zgłaszane uwagi są istotną wskazówką przy podejmowaniu przyszłych działań, zmierzających do doskonalenia systemu emerytalnego.

Ze względu na fakt, że każda zmiana w systemie emerytalnym ma konsekwencje finansowe i wpływa na funkcjonowanie wielu osób, wszelkie nowe rozwiązania, dotyczące tego obszaru, winny być dokładnie analizowane. Dotyczy to także ewentualnego rozszerzenia kręgu osób uprawnionych do renty wdowiej. W każdym przypadku – biorąc pod uwagę aktualną i prognozowaną sytuację Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – będzie ono się bowiem wiązało z koniecznością zwiększenia dotacji z budżetu państwa do FUS. Z tego powodu kluczowe w tej sprawie pozostaje stanowisko Ministra Finansów i Gospodarki, który jednakże – zarówno podczas prac nad obowiązującymi przepisami dotyczącymi renty wdowiej, jak i już po ich wejściu w życie – stoi na stanowisku, że aktualne rozwiązania są adekwatne do możliwości budżetu państwa.

Jednocześnie, mając na uwadze kwestię weryfikacji i podwyższenia wskaźnika łączenia świadczeń na zasadach tzw. renty wdowiej, wyjaśniam, że zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 26 lipca 2024 r. Rada Ministrów dokona w 2028 roku weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu, w celu oceny zasadności jego podwyższenia, uwzględniając na tle sytuacji społeczno-gospodarczej kraju położenie grup uprawnionych na mocy niniejszej ustawy do wypłaty świadczeń w zbiegu. Będzie to również okazja do całościowego przeglądu rozwiązań prawnych dotyczących renty wdowiej, w tym – kręgu osób uprawnionych do korzystania z tego rozwiązania.

III.7060.717.2024