Uprzejmie informujemy, że w związku z pracami technicznymi, w niedzielę 24 listopada od godziny 14:45 do godziny 17:45 nie będzie dostępny serwis Biuletyn Informacji Publicznej Rzecznika Praw Obywatelskich. Przepraszamy za utrudnienia.
RPO zwraca uwagę na systemowy problem braku należytych gwarancji poszanowania tajemnicy zawodowej przez adwokatów, radców prawnych, notariuszy i prokuratorów, którzy w ramach kandydowania na urząd sędziego przedkładają akta przykładowych prowadzonych przez siebie spraw.
Informacje objęte tajemnicą zawodową podlegają ochronie nie tylko na mocy przepisów rangi ustawowej, ale także Konstytucji RP i umów międzynarodowych, w ramach prawa do poszanowania życia prywatnego oraz tajemnicy komunikowania się (art. 47 i art. 49 Konstytucji RP oraz art. 8 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka), a także prawa do rzetelnego procesu sądowego (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP i art. 6 EKPC).
Wyjątki od ochrony tajemnicy zawodowej powinny spełniać wymagania dla ograniczeń praw jednostki. Chodzi głównie o wymóg odpowiedniej podstawy ustawowej, precyzyjnie określającej sytuacje, w których prywatna informacja może zostać udostępniona lub ujawniona (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz art.
Zgodnie z przepisami kandydaci na sędziów wykonujący zawód adwokata, radcy prawnego, radcy Prokuratorii Generalnej RP, notariusza, prokuratora lub sędziego zobowiązani są przedstawić wykaz sygnatur akt 50 spraw, które prowadzili. Prezes sądu wyznacza sędziego-wizytatora, który bada takie akta.
Wobec kandydatów wykonujących zawód sędziego lub prokuratora, wizytator bada akta co najmniej 15 spraw spośród wskazanych, a także akta 10 spraw niezakończonych, przydzielonych kandydatowi do rozpoznania, w których od momentu pierwszej rejestracji upłynął najdłuższy okres, a także akta wszystkich spraw, gdzie referentem był kandydat, w których w ostatnich 2 latach były jakieś nieprawidłowości. W przypadku kandydata będącego adwokatem, radcą prawnym lub radcą Prokuratorii Generalnej RP, wizytator bada akta co najmniej 25 spraw lub opinii prawnych i innych dokumentów sporządzonych w związku ze stosowaniem lub tworzeniem prawa oraz akta spraw nieujętych w wykazie, o które może występować do prezesów sądów. W przypadku kandydata będącego notariuszem badanych jest co najmniej 25 aktów notarialnych.
Potem zgłoszenie kandydata wraz z ocenami kwalifikacyjnymi i innymi dokumentami przekazywane jest do Krajowej Rady Sądownictwa. Jej przewodniczący zwraca się o akta osobowe kandydata i inne dokumenty do organów i instytucji.
Akta spraw mogą obejmować nie tylko publicznie dostępne orzeczenia sądowe czy opinie prawne, ale także pisma procesowe zawierające dane osobowe stron, faktury na firmę, umowy kredytowe, noty księgowe, zaświadczenia lekarskie, notatki z badań psychiatrycznych, protokoły zeznań (w tym również składanych za zamkniętymi drzwiami), wewnętrzne dokumenty dotyczące funkcjonowania organów władzy publicznej, notatki służbowe z czynności policji, opinie biegłych, sprawozdania z wywiadów środowiskowych w rodzinie i wiele innych dokumentów zawierających różnego rodzaju informacje dotyczące różnych aspektów życia prywatnego obywateli, którzy korzystali z usług prawnika bądź zetknęli się z organami ścigana czy wymiarem sprawiedliwości.
W takich aktach pojawiają się nie tylko dane klientów kandydatów, ale także wielu innych osób związanych ze sprawą, których dane w naturalny sposób są dokumentowane w ramach dochodzenia, śledztwa czy postępowania sądowego.
Z informacji z KRS wynika, że akta spraw przedkładanych przez kandydujących adwokatów, radców, notariuszy i prokuratorów nie są anonimizowane. Wszystko wskazuje też na to, że kandydaci nie konsultują ze swoimi dawnymi klientami zamiaru wykorzystania dokumentów dotyczących ich prywatnych spraw w interesie własnym, tj. w celu zgłoszenia swojej kandydatury na sędziego.
W konsekwencji bez wyraźnej podstawy prawnej i bez zgody klientów adwokaci, radcowie prawni, notariusze i prokuratorzy udostępniają informacje na temat ich spraw około kilkudziesięciu osobom biorącym udział w procedurze powołania na urząd sędziego - w tym prezesowi danego sądu, wizytatorom, członkom KRS (sędziom, posłom, senatorom, Ministrowi Sprawiedliwości).
Ta praktyka stanowi nie tylko nieuprawnioną ingerencję w prawo do prywatności, ale może również mieć negatywny wpływ na rzetelność postępowania sądowego w przypadku przedwczesnego ujawnienia informacji z akt spraw, które nie zostały prawomocnie rozstrzygnięte. Przepisy pusp oraz ustawy o KRS nie zakazują bowiem przedkładania przez kandydatów akt spraw niezakończonych.
Przepisy precyzyjnie określają wyjątki od tajemnic zawodowych. Od tajemnicy adwokackiej i radcowskiej są dwa, odnoszące się do informacji udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu lub przekazywanych na podstawie przepisów rozdziału 11a działu III Ordynacji podatkowej. Od tajemnicy notarialnej przewidziano te same dwa wyjątki, a dodatkowo także wyjątek odnoszący się do informacji udostępnianych na podstawie art. 30035 Kodeksu spółek handlowych. Od tajemnicy Prokuratorii Generalnej RP przewidziano tylko wyjątek odnoszący się do informacji udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
Jest możliwość zwolnienia z obowiązku zachowania tajemnicy radcowskiej, adwokackiej lub notarialnej wynikająca z przepisów o postępowaniu karnym, o komisji śledczej oraz o ochronie konkurencji i konsumentów. Przy tajemnicy prokuratorskiej przewidziano tylko jeden wyjątek - gdy prokurator składa zeznania jako świadek w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem.
Brak jest zatem przepisu, który zwalniałby adwokatów, radców, notariuszy i prokuratorów z obowiązku zachowania tajemnicy w przypadku, gdy zdecydują się kandydować na urząd sędziego.
Komentatorzy od dawna stoją na stanowisku, że poza wyjątkami wyraźnie określonymi w ustawie, tajemnice zawodowe mają charakter absolutny - do tego stopnia, że nie może z nich zwolnić nawet klient adwokata, radcy prawnego czy notariusza. W orzecznictwie wskazuje się na publicznoprawny charakter tajemnicy, który powoduje, że nawet klient nie jest jej dysponentem.
Korporacja radcowska ustanowiła wprost zakaz korzystania z informacji i dokumentów w interesie własnym. W orzecznictwie uznaje się, że podobny zakaz obowiązuje także adwokatów.
Doktryna prawnicza, korporacje zawodowe i sądy niezwykle restrykcyjnie podchodzą do ochrony tajemnicy zawodowej, ściśle interpretując przewidziane wyjątki. Nie można ich domniemywać czy wywodzić z pomocą pozajęzykowych metod wykładni.
W tym kontekście nie powinno ulegać wątpliwości, że udostępnianie przez kandydujących radców prawnych, adwokatów i notariuszy dokumentów ich spraw z danymi ich klientów, a także udostępnianie przez prokuratorów danych oskarżonych, podejrzanych, pokrzywdzonych i innych osób uczestniczących w postępowaniach karnych, stanowi naruszenie tajemnicy zawodowej.
Niedopuszczalne jest wywodzenie dorozumianego wyjątku od tajemnicy zawodowej przez argumentację „z celów na środki", tj. uznanie, że skoro ustawa dopuszcza kandydowanie prokuratorów, radców prawnych, adwokatów i notariuszy i zobowiązuje ich do przedłożenia dokumentacji spraw, to są oni w tym zakresie zwolnieni z tajemnicy.
Marcin Wiącek zwraca się do ministra Adama Bodnara o przygotowanie projektu ustawy nowelizującej przepisy pusp, ustawy o KRS, Prawa o prokuraturze, Prawa o adwokaturze, Prawa o notariacie, ustawy o radcach prawnych i ustawy o Prokuratorii Generalnej RP, która:
VII.520.8.2022
