Biuletyn Informacji Publicznej RPO

W dniach 4-6 maja 2022 r. przedstawicielki Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur wizytowały Szpital Nowowiejski w Warszawie. Celem wizytacji było sprawdzenie sposobu traktowania pacjentów przyjętych do placówki w tzw. trybie „bez zgody”.

Członkinie KMPT dokonały oglądu 4 oddziałów ogólnopsychiatrycznych oraz izby przyjęć, przeprowadziły rozmowy z wybranymi pacjentami i personelem szpitala oraz zapoznały się z wybraną dokumentacją. W dniu rozpoczęcia wizytacji na oddziałach przebywało 148 pacjentów (na 160 dostępnych miejsc), z czego 31 osób przyjęto w trybie „bez zgody”.

Na trzech z czterech oddziałów, co do zasady, warunki zostały ocenione jako dobre – pomieszczenia przeszły niedawno generalny remont, łóżka i szafki były nowe. Mimo to w pomieszczeniach nie było instalacji przyzywowej, która w opinii KMPT powinna być stałym elementem wszystkich placówek, w których mogą znaleźć się osoby z niepełnosprawnościami, czy trudnościami w poruszaniu się.

Niektórzy z pacjentów i pacjentek wskazywali na brak dostępu do artykułów higienicznych, szczególnie artykułów menstruacyjnych. 

Uwagę przedstawicielek KMPT zwrócił fakt, że mimo, iż oddziały nie były w większości w pełni zaludnione, to kilkoro pacjentów zajmowało łóżka na korytarzach lub na świetlicy. Personel placówki tłumaczył, że przyczyną takiej sytuacji jest to, że część pacjentów wymaga stałego monitorowania, tymczasem na każdym z oddziałów wyznaczone są jedynie po dwa jednoosobowe pomieszczenia do obserwacji. W związku z tym, gdy w danej chwili pacjentów wymagających nadzoru jest więcej, są umieszczani tam, gdzie znajduje się monitoring wizyjny – na korytarzach czy w pokoju dziennym, zwykłe sale łóżkowe nie są bowiem monitorowane.  

W trakcie wizytacji w placówce przebywało także kilku cudzoziemców, którzy nie komunikowali się w języku polskim. Sytuacja tych osób jest szczególnie trudna, bowiem wszelkie dokumenty dotyczące ich pobytu w placówce, w tym informacje o ich prawach i obowiązkach są sporządzane w języku polskim. Choć, jak wynikało z deklaracji personelu, niektórzy członkowie kadry, w szczególności lekarze i psycholodzy, znają m.in. angielski, francuski, hiszpański, rosyjski, czy włoski, to jednak nie zawsze umożliwia to swobodną komunikację ze wszystkimi pacjentami. 

Szczegółowe zalecenia zostaną przedstawione w raporcie powizytacyjnym.