Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Propozycja badania, która nie została zrealizowana

Cel badawczy:
Celem badania jest eksploracja zjawiska dyskryminacji osób chorych na nadwagę i otyłość w obszarze opieki zdrowotnej w różnego typu placówkach medycznych (przychodnie, ambulatoria, szpitale, ośrodki rehabilitacyjne itp.) w całej Polsce – zarówno na poziomie lokalnym (gminy i powiaty), jak i regionalnym (województwa). Badanie ma określić formy, przyczyny oraz skalę zjawiska dyskryminacji chorych na nadwagę i otyłość.

Uzasadnienie:

Proponowane badanie dotyczące dyskryminacji osób chorych na nadwagę i otyłość w obszarze opieki zdrowotnej byłoby pierwszym tego typu badaniem przeprowadzonym w Polsce.

Główną przesłanką do realizacji ww. badania są liczne skargi składane  Rzecznikowi Praw Osób Chorych na Otyłość od samych chorych a wskazujące na różnorodne formy wykluczenia, których doświadczają chorzy na nadwagę i otyłość w dostępie do diagnostyki, leczenia, opieki i rehabilitacji swojej choroby. Najczęstsze formy dyskryminacji, z którymi stykają się chorzy na nadwagę i otyłość w obszarze opieki zdrowotnej to:

• poniżające traktowanie przez lekarzy i personel medyczny – np. złośliwe komentarze dotyczące wyglądu chorego i jego stylu odżywiania, lekceważący stosunek do chorego i jego choroby, obelgi, wyzwiska; nagminną praktyką jest porównywanie sytuacji chorego do sytuacji więźniów obozów koncentracyjnych: cytat – „W Oświęcimiu grubych nie było”; w opinii wnioskodawcy użycie takiego lub podobnego stwierdzenia, to jawne nakłanianie do masowej eksterminacji osób chorych na nadwagę i otyłość;
• odmowa wykonania badania palpacyjnego przez lekarza u chorego na nadwagę lub otyłość;
• odmowa podjęcia leczenia innych schorzeń poza otyłością „dopóki chory nie schudnie”;
• odmowa wykonania zabiegu ze względu na nadwagę i otyłość, choć wykonanie zabiegu nie zagraża zdrowiu i życiu chorego;
• brak odpowiedniego sprzętu do diagnostyki, leczenia, opieki i rehabilitacji chorych na nadwagę i otyłość – np. brak wag z odpowiednio wysokim zakresem pomiaru, ciśnieniomierzy z szerokimi mankietami, wzmocnionych stołów operacyjnych i łóżek pacjenckich o większej nośności;
• odmowa wykonania podstawowych i specjalistycznych badań diagnostycznych ze względu na brak odpowiedniego sprzętu.

W Polsce nie istnieje specjalizacja lekarza obesitologa, czyli specjalisty zajmującego się leczeniem nadwagi i otyłości. Z konieczności, chorzy na nadwagę i otyłość trafiają do lekarzy internistów lub lekarzy innych specjalności leczących schorzenia współwystępujące. Lekceważące, poniżające traktowanie przez lekarzy i personel medyczny przychodni i szpitali oraz nie możność odpowiedniego zdiagnozowania i podjęcia odpowiedniego leczenia sprawiają, że chorzy unikają kontaktu z placówkami medycznymi. To z kolei sprzyja rozwojowi choroby i doprowadza do zagrożenia życia chorych.

Rzecznik Praw Osób Chorych na Otyłość