Pomoc w kryzysie psychicznym z poszanowaniem godności i potrzeb (Wideo)
23 lutego przypada Światowy Dzień Walki z Depresją. Około 20 proc. z nas doświadcza w ciągu swojego życia przynajmniej jednego epizodu, w którym będą obecne objawy obniżonego nastroju, apatii, zaniku inicjatywy i energii życiowej czy braku lub utraty zdolności odczuwania przyjemności.
Depresja wpływa na każdą strefę życia i może dotknąć każdego. Niestety ostatnio staje się coraz bardziej powszechna u dzieci i młodzieży. A nierozpoznana i nieleczona może doprowadzić do myśli samobójczych.
To duży problem, na który Rzecznik Praw Obywatelskich nie raz zwracał uwagę i podejmował działania. Od lat przecież sytuacja psychiatrii dzieci i młodzieży jest wyjątkowo trudna.
Wpłynęła na to też pandemia COVID-19, a zwłaszcza towarzyszące jej poczucie zagrożenia i zdalne lekcje w szkołach. Do tego, od roku za naszą wschodnią granicą trwa wojna.
Tymczasem psychiatria od lat zmaga się z problemami kadrowymi, z dostępem do specjalistów czy czasem oczekiwania na termin. Osoby doświadczeniem kryzysu zdrowia psychicznego, w tym z depresją, nie mogą czekać miesiącami na wizytę.
Dotyka to też osób z niepełnosprawnościami, które wymagają specjalnego podejścia i również często mierzą się z depresją.
Każde wsparcie, bez względu na to, czy jest kierowane do osoby z niepełnosprawnością, czy o typowym rozwoju, powinno przede wszystkim uwzględniać jej realne potrzeby. Na przykład osoby głuche, które posługują się polskim językiem migowym. Złudzeniem jest myślenie, że w kontakcie z pacjentem głuchym z powodzeniem można stosować tekst pisany. Do biura Rzecznika trafiają postulaty, aby zapewnić im opiekę medyczną w języku, którym się posługują – polskim języku migowym.
W świetle badań przeprowadzonych przez Rzecznika, osoby z doświadczeniem kryzysu zdrowia psychicznego spotykają się z największym dystansem społecznym.
Wokół depresji narosło wiele mitów, a zdrowie psychiczne jest w Polsce tematem trudnym. Jest też jednym z ważniejszych aspektów zdrowia w ogóle i wyzwaniem dla polityki społecznej i zdrowotnej państwa.
Dlatego konieczne są nie tylko rozwiązania systemowe, ale też walka z negatywnymi stereotypami społecznymi. Aby każdemu zapewnić prawidłową opiekę zdrowotną z poszanowaniem ich godności i potrzeb.