Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Wyrokiem z 2 czerwca 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną Rzecznika Praw Obywatelskich złożoną od wyroku WSA w Warszawie z 21 stycznia 2014 r. WSA oddalił skargę na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie następującej informacji publicznej:
1.      orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego dla prokuratorów przy PG z dnia 21.09.2011 r. wraz z uzasadnieniem (wydane w sprawie prokuratora Prokuratury Rejonowej obwinionego o przywłaszczenie sobie tytułu prokuratora Prokuratury Okręgowej);
2.      orzeczenia Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego z uzasadnieniem od orzeczenia opisanego w pkt 1.
Sąd przyjął, że zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji, przepisy u.d.i.p. nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. W ocenie Sądu taka regulacja oznacza, że przepisów tej ustawy nie stosuje się wyłącznie wtedy, gdy są one nie do pogodzenia z przepisami ustaw szczególnych, które w sposób odmienny regulują zasady i tryb dostępu do informacji publicznej. Sąd powołał się na uchwałę NSA z dnia 9 grudnia 2013 r. o sygn. I OPS 7/13, w której NSA stwierdził, że przepisami w sposób odmienny regulującymi zasady i tryb dostępu są m.in. art. 73-75 k.p.a., 156 i 321 k.p.k., 525 k.p.c. Powołane przez NSA przepisy dotyczą dostępu strony do akt sprawy. Na tej podstawie WSA stwierdził, że ustawodawca ilekroć przewiduje, że określony podmiot może, czy też powinien mieć dostęp do akt jakiegokolwiek postępowania, wyraźnie reguluje to w przepisach ustawy.
Rzecznik złożył od tego wyroku skargę kasacyjną, zarzucając naruszenie prawa materialnego – art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W ocenie Rzecznika, należało oddzielić sprawy, które Sąd połączył w swoich rozważaniach w jeden wątek. Niejawność postępowania dyscyplinarnego prokuratorów, dostęp strony do akt sprawy a przysługujący orzeczeniom sądów dyscyplinarnych walor informacji publicznej i obowiązek rozpatrzenia wniosku w oparciu o przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej są niezależnymi wątkami wobec których stosuje się odrębne regulacje.
Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając skargę kasacyjną Rzecznika wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015 r. o sygn. I OSK 2057/14, podkreślił, że sprawa nie dotyczyła dostępu do akt sprawy. NSA podkreślił, że orzeczenie sądu dyscyplinarnego jest informacją publiczną. Sąd nie podzielił stanowiska sądu wojewódzkiego, zgodnie z którym ustawa o prokuraturze jest odrębną regulacją, wyłączającą stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej w oparciu o art. art. 1 ust. 2 u.d.i.p. Jak wskazał Sąd, czym innym jest dostęp do akt sprawy jako zbioru dokumentów, a czym innym zadanie udostępnienia konkretnych dokumentów. Nie istnieją odrębne regulacje w tym zakresie, zastosowanie musi mieć więc ustawa o dostępie do informacji. Jak wskazał Sąd, jest różnica pomiędzy upublicznieniem wyroku w oparciu o art. 76 ust. 2 ustawy o prokuraturze a dostępem do informacji publicznej. Z tego względu, na podstawie art. 188 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, NSA uchylił zaskarżone orzeczenie i stwierdził bezczynność Prokuratora Generalnego, zobowiązując go do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.