Do Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania ws. zwiększenia udziału kobiet w życiu publicznym
Udział kobiet w składzie organów publicznych pochodzących z wyboru (m.in. Sejm, Senat) jest w Polsce stosunkowo niewielki. Podobne, negatywne tendencje charakteryzują inne organy pochodzące z wyboru: rady gmin, rady powiatów, czy sejmiki województw. Wyjątkowo niewielki odsetek kobiet znajduje się wśród osób pełniących funkcję wójta, burmistrza, czy prezydenta miasta. Aby przeciwdziałać zjawisku nielicznej reprezentacji kobiet w życiu publicznym, należałoby podjąć szereg różnorodnych, skoordynowanych działań. Wiedza polskich wyborców o mechanizmach wyborów, w tym zasadach systemu wyborczego, jest bardzo niewielka. Ma to zdecydowanie negatywny wpływ na podejmowanie decyzji o starcie w wyborach oraz powoływanie komitetów wyborczych. Wydaje się zasadnym zlecenie organizacji i przeprowadzenia części zajęć edukacyjnych organizacjom społecznym w trybie otwartych konkursów, a także podjęcie współpracy m.in. z Uniwersytetami Trzeciego Wieku. Potrzebne jest również zastosowanie mechanizmów prawnych gwarantujących zwiększenie udziału kobiet w procesie wyborczym. Na mocy Kodeksu wyborczego z 2011 roku, w wyborach proporcjonalnych (do Sejmu, rad powiatów, sejmików województw i Parlamentu Europejskiego) na każdej liście wyborczej zgłaszanej przez komitet wyborczy nie może być mniej niż 35% przedstawicieli każdej z płci. Należałoby rozważyć rozszerzenie mechanizmu kwotowego o mechanizm regulujący kwestie kolejności kandydatek i kandydatów na listach wyborczych. Z kolei niski odsetek kobiet kandydujących do Senatu wymaga zidentyfikowania potencjalnych barier i wskazania skutecznych metod ich usuwania. Rzecznik Praw Obywatelskich prosi o zajecie stanowiska w sprawie działań edukacyjnych i legislacyjnych odnoszących się do problematyki korzystania przez kobiety z biernego prawa wyborczego.