Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Zmarł prof. Władysław Bartoszewski - wybitny obrońca praw człowieka, mąż stanu, polityk, pisarz, publicysta i działacz społeczny.

Od wczesnej młodości, która przypadła na lata wojny i okupacji niemieckiej angażował się w walkę z reżimami totalitarnymi, w działalność społeczną i charytatywną. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Po uwolnieniu z obozu włączył się latem 1942 r. w działalność Frontu Odrodzenia Polski – konspiracyjnej katolickiej organizacji społeczno-wychowawczej i charytatywnej, a następnie został żołnierzem Armii Krajowej. Od września 1942 zaangażował się w działalność Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom „Żegota” (późniejszej Rady Pomocy Żydom „Żegota” przy Delegacie Rządu RP na Kraj). Jako opozycjonista sześć i pół roku spędził w komunistycznych więzieniach. W 1974 zaangażował się w działalność zmierzającą do ułaskawienia skazanych członków organizacji „Ruch”. Współpracował z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym. W styczniu 1976 był jednym z pierwszych sygnatariuszy listu intelektualistów protestujących przeciwko zmianom w Konstytucji PRL. Od 1978 brał udział w tworzeniu Towarzystwa Kursów Naukowych i wykładał w tajnym Uniwersytecie Latającym. Był członkiem NSZZ „Solidarność”. W grudniu 1980 znalazł się wśród założycieli Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. Internowany w stanie wojennym. Po upadku komunizmu oddał Polsce nieocenione usługi jako wytrawny dyplomata.

Władysław Bartoszewski za swoje wybitne zasługi otrzymał wiele najwyższych odznaczeń w kraju i za granicą, w tym Order Orła Białego, Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN za pracę na rzecz pojednania między Polakami, Niemcami i Żydami, Wielki Krzyż Zakonu Rycerskiego i Szpitalnego św. Łazarza z Jerozolimy, medal „Sprawiedliwy wśród narodów świata”, Odznakę Honorową Rzecznika Praw Obywatelskich "Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka".