Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Rzecznik zgłosił udział w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym^[1] dotyczącym sporu kompetencyjnego między Prezydentem a Sądem Najwyższym w sprawie prawa łaski względem osób skazanych nieprawomocnym wyrokiem.

Prezydent RP zastosował prawo łaski względem konkretnych osób, określając wobec nich znoszone tym aktem urzędowym skutki prawne wyroku sądu karnego. Sąd Najwyższy natomiast w swojej uchwale^[2] określił skutki procesowe w odniesieniu do prezydenckiego postanowienia o zastosowaniu prawa łaski względem osób skazanych nieprawomocnym wyrokiem sądu karnego. W ocenie Rzecznika nie wszystkie konstytucyjne i ustawowe przesłanki zostały spełnione tak, aby Trybunał Konstytucyjny mógł wydać orzeczenie rozstrzygające spór kompetencyjny między centralnymi konstytucyjnymi organami państwa^[3].

W praktyce spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 189 Konstytucji, ujawnia się wówczas, gdy dwa lub więcej centralne konstytucyjne organy państwa uznają się za właściwe do podjęcia danego aktu urzędowego bądź wykonania danej, prawnie określonej, kompetencji. Tymczasem z całokształtu sprawy nie wynikało, aby doszło do rozstrzygnięcia tożsamej przedmiotowo sprawy bądź skorzystania z tej samej przedmiotowo kompetencji przez dwa różne centralne konstytucyjne organy państwa. Zdaniem Rzecznika oba organy podjęły odrębne decyzje na podstawie różnych norm kompetencyjnych, a co za tym idzie na podstawie różnych podstaw prawnych.

Z tych też powodów nie została spełniona wymagana prawem przesłanka tożsamości sprawy, która umożliwiałaby wydanie przez Trybunał orzeczenia rozstrzygającego spór kompetencyjny. Wydanie orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny jest niedopuszczalne, a postępowanie ulega umorzeniu.

VII.510.30.2017