Biuletyn Informacji Publicznej RPO
Orzeczenia sądowe ws równego traktowania
Data:
Tagi:
dyskryminacja - archiwum
Orzecznictwo krajowe:
- Nawoływanie do nienawiści z powodów wymienionych w art. 256 kodeksu karnego - w tym na tle różnic narodowościowych - sprowadza się do tego typu wypowiedzi, które wzbudzają uczucia silnej niechęci, złości, braku akceptacji, wręcz wrogości do poszczególnych osób lub całych grup społecznych czy wyznaniowych bądź też z uwagi na formę wypowiedzi podtrzymują i nasilają takie negatywne nastawienia i podkreślają tym samym uprzywilejowanie, wyższość określonego narodu, grupy etnicznej, rasy lub wyznania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2007 roku, sygn. akt IV KK 406/06).
- Przepis art. 256 § 2 kodeksu karnego, w zakresie w jakim przewiduje kryminalizację produkowania, utrwalania, sprowadzania, nabywania, przechowywania, posiadania, prezentowania, przewożenia lub przesyłania - w celu rozpowszechniania - druku, nagrania lub innego przedmiotu będących nośnikami symboliki totalitarnej, nie spełnia kryteriów określoności, wymaganych dla przepisów karnych (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 roku, sygn. akt K 11/10).
Orzecznictwo zagraniczne:
- Odmowa wydania cudzoziemcowi pozwolenia na pobyt stały tylko z uwagi na nosicielstwo wirusa HIV stanowi dyskryminację i narusza prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (por. wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 marca 2011 roku, skarga nr 2700/10 – sprawa Kiyutin przeciwko Rosji).
- Podczas badania incydentów z użyciem przemocy, takich jak niewłaściwe traktowanie, obowiązkiem Państwa jest podjęcie wszelkich uzasadnionych działań w celu ustalenia motywów rasistowskich i ustalenie, czy nienawiść lub uprzedzenia etniczne mogły odegrać rolę w przypadku konkretnych wydarzeń. Należy przyznać, iż udowodnienie motywacji rasowej będzie często trudne w praktyce. Obowiązek Państwa zbadania możliwych odniesień rasowych jest zobowiązaniem do dochowania należytej staranności, a nie obowiązkiem o charakterze bezwzględnym. Władze muszą uczynić to, co jest zasadne w danych okolicznościach w celu zebrania i zabezpieczenia dowodów, uruchomienia praktycznych metod dotarcia do prawdy i dostarczenia uzasadnionych, bezstronnych oraz obiektywnych decyzji [organów państwowych], niepomijających wątpliwych faktów, które mogą wskazywać na występowanie przemocy motywowanej względami rasowymi (por. wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 31 lipca 2012 roku, skarga nr 20546/07 – sprawa M przeciwko Rosji)