Maria Zoll-Czarnecka
Przez wiele lat pełniła funkcję kierownika Przychodni dla Bezdomnych. Była współzałożycielką i od ponad 20 lat lekarzem - wolontariuszem w Warszawskim Oddziale Stowarzyszenia „LEKARZE NADZIEI”.
Już jako nastolatka przeszła kurs pielęgniarski i w okupowanej przez Niemców stolicy pracowała jako sanitariuszka i łączniczka. Podczas Powstania Warszawskiego przebywała w Otwocku, gdzie zgłosiła się do pracy w szpitalu - opatrywała przywożonych rannych żołnierzy.
Ludzkie cierpienie i obcowanie ze śmiercią nigdy nie zniechęciły jej do pomagania potrzebującym. Wprost przeciwnie – po wojnie zdała na Akademię Medyczną, a po ukończeniu studiów zrobiła specjalizację z pediatrii. Jako świeżo upieczona lekarka została skierowana do Ministerstwa Zdrowia i do szpitala dziecięcego przy ul. Kopernika w Warszawie.
Przez kolejne trzydzieści lat pracowała w różnych warszawskich szpitalach dziecięcych.
Kiedy w 1980 roku narodziła się „Solidarność” dr Zoll-Czarnecka została przewodniczącą związków zawodowych w szpitalu przy ul. Niekłańskiej. Ponad rok później, gdy władze PRLowskie wprowadziły stan wojenny została członkinią zarządu „Solidarności” przy ul. Mokotowskiej i działaczką Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Pracowała również w aptece darów.
W swoim życiu kierowała się zawsze dobrem drugiego człowieka i poczuciem obowiązku. Mimo że miała coraz mniej sił fizycznych, ciągle przyjeżdżała do założonej przez siebie przychodni, gdzie leczyła swoich bezdomnych pacjentów.
Dr Maria Zoll-Czarnecka zmarła 10 marca 2016 r. w wieku 88 lat. 17 marca rzecznik praw obywatelskich dr Adam Bodnar przekazał odznakę honorową córkom Laureatki podczas uroczystości pogrzebowych w Warszawie.