Biuletyn Informacji Publicznej RPO

W ocenie Rzecznika skazany nie jest pozbawiony prawa porozumiewania się ze swoim obrońcą podczas odbywania kary dyscyplinarnej w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej. Wykonując tę karę, skazanemu uniemożliwia się m.in. kontakt z innymi osadzonymi, rodziną i innymi osobami, poza przełożonymi i osobami wykonującymi szczególne zadania np. lekarzem, obrońcą, kapelanem czy psychologiem. Zakaz kontaktu z tymi osobami wykraczałby poza istotę tej kary, która jest jednym ze środków oddziaływania penitencjarnego i ma realizować przede wszystkim cele wychowawcze. W prowadzonym postepowaniu wyjaśniającym w sprawie skargi skazanego Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej nie zgodził się jednak ze stanowiskiem Rzecznika wskazując, że czasowe pozbawienie możliwości korzystania z samoinkasujących aparatów telefonicznych skazanego umieszczonego w celi izolacyjnej nie jest równoznaczne z naruszeniem prawa do obrony i nie prowadzi do pozbawienia prawa do komunikowania się z obrońcą. Skazany może bowiem swobodnie porozumiewać się z adwokatem w drodze korespondencji. Problematyka prawa do obrony skazanego odbywającego karę dyscyplinarną w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej była już przedmiotem wystąpienia Rzecznika Praw Obywatelskich do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w 2010 r. Dyrektor Generalny zgodził się wówczas z Rzecznikiem, iż w świetle obowiązujących regulacji prawnych wymierzenie skazanemu kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej nie może ograniczać jego prawa do komunikowania się z ustanowionym w postępowaniu wykonawczym obrońcą. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o podjęcie działań, które skutecznie będą chronić prawo do obrony skazanego odbywającego karę dyscyplinarną w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej.