Biuletyn Informacji Publicznej RPO

W swoim wniosku (II.510.1507.2014) RPO dowodził, że rolnik został skazany za blokowanie „wewnętrznej drogi gminnej”, a jeśli droga jest wenętrzna, to nie przysługuje jej status (i ochrona) taka jak drodze publicznej - czyli nie można rolnikowi zarzucać tu wykroczenia.

Sąd Najwyższy uznał jednak, że status tej drogi został dobrze sprawdzony i choć sąd w uzasadnieniu wyroku w sprawie rolnika używał pojęcia „wewnętrzna droga gminna”, to wszystkie zebrane fakty przemawiają za tym, że jest to droga publiczna.

O tym, że sporna droga jest drogą gminną, zeznali świadkowie (w tym geodeta), były też na to decyzje administracyjne oraz orzeczenia sądów. Jeszcze przed wydaniem zaskarżonego przez RPO wyroku zostało prawomocnie zakończone postępowanie rozgraniczeniowe i wytyczono granicę, z której wynika, że skrzydło bramy ogrodzenia, po jej otwarciu „znajduje się w przestrzeni nieruchomości oznaczonej jako działka nr xxxx", która stanowi drogę gminną.

Dlatego zdaniem Sądu Najwyższego nie można uznać, że opis czynu rolnika nie wypełniał znamion wykroczenia, za które został skazany.

Prawdą jest, że sądy obu instancji w swoich orzeczeniach posługiwały się przemiennie pojęciami „droga wewnętrzna gminna oznaczona numerem xxxx", „droga gminna", lub „droga publiczna", ale okoliczność ta nie może być, wobec przeprowadzonych dowodów.

W opisie czynu przyjęto, że utrudnianie ruchu nastąpiło na drodze wewnętrznej gminnej oznaczonej konkretnym numerem. Zatem wskazano tu na konkretną drogę, co do której sądy obu instancji poczyniły jednoznaczne ustalenia, iż jest ona drogą publiczną.

Sąd Najwyższy przypomina, że opis czynu nie musi wprost powielać sformułowań ustawowych, ale powinien być na tyle precyzyjny i czytelny, aby odpowiadał znaczeniu wszystkich znamion ustawowych konkretnego typu czynu zabronionego, którym w tej konkretnej sprawie jest wykroczenie z art. 90 kodeksu wykroczeń.