Sprawa nierównego traktowania członków korpusu służby cywilnej w Krajowej Administracji Skarbowej. Odpowiedź MZ
- Członkowie korpusu służby cywilnej w Krajowej Administracji Skarbowej muszą odprowadzać składkę zdrowotną od nagród uznaniowych oraz nagrody rocznej - obowiązku takiego nie mają zaś funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej
- Rzecznik Praw Obywatelskich występuje do Minister Zdrowia w tej sprawie
- AKTUALIZACJA 22.02.2024: Ocena merytoryczna, czy zmiana prawa byłoby właściwa, wymaga konsultacji międzyresortowych z ministerstwami odpowiedzialnymi za funkcjonowanie i uregulowanie służb mundurowych - odpowiada MZ
Przewodniczący Krajowej Sekcji Administracji Skarbowej NSZZ „Solidarność" poprosił RPO o interwencję w sprawie nierównego traktowania członków korpusu służby cywilnej w KAS w związku z koniecznością ponoszenia kosztów składek zdrowotnych od nagród uznaniowych oraz nagrody rocznej w porównaniu z funkcjonariuszami SCS.
Rzecznik wystąpił w tej sprawie do Minister Finansów. Z odpowiedzi wynika, że problem ma charakter systemowy i dotyczy nie tylko pracowników KAS, lecz ogółu pracowników - członków korpusu służby cywilnej, w tym także pracowników resortu spraw wewnętrznych i administracji, obrony narodowej, czy sprawiedliwości.
W resortach oprócz funkcjonariuszy zatrudnieni są również pracownicy. W tej sytuacji należy uznać, że sprawa ma szerszy wymiar i z uwagi na powyższe nie jest zasadne zawężanie tego problemu do jednej kategorii pracowników - tj. członków korpusu służby cywilnej realizujących obowiązki służbowe w ramach KAS. Z tych względów, w przypadku podjęcia dalszych działań sprawie, pracownicy wszystkich resortów powinni być potraktowani w ten sam sposób.
Zdaniem Minister Finansów istota problemu sprowadza się do brzmienia art. 81 ust. 3 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej ze środków publicznych. W jej ocenie załatwienie sprawy nie jest możliwe bez podjęcia działań legislacyjnych w celu stosownych zmian w tej ustawie.
RPO Marcin Wiącek przesyła zatem min. Izabeli Leszczynie całość korespondencji w sprawie z prośbą o zbadanie zagadnienia oraz stanowisko w zakresie naruszenia zasady równości, jak również możliwości nowelizacji przepisów.
Odpowiedź Wojciecha Koniecznego, sekretarza stanu w MZ
Odnosząc się do kwestii poruszonej w piśmie Rady Krajowej Sekcji Administracji Skarbowej NSZZ „Solidarność” z dnia 27 kwietnia 2023 r., znak: SK/19/2023, należy na wstępie wskazać, że problematyka związana z opłacaniem składek na ubezpieczenie zdrowotne została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146; dalej jako „u.ś.o.z.”). W myśl art. 81 ust. 3 tej ustawy podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5-13, stanowi kwota odpowiadająca uposażeniu tych osób.
W stosunku do enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę (w art. 66 ust. 1 pkt 5-13 u.ś.o.z.) grup ubezpieczonych, tj.: żołnierzy zawodowych; policjantów; funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; Agencji Wywiadu; centralnego Biura Antykorupcyjnego; Służby Kontrwywiadu Wojskowego; Służby Wywiadu Wojskowego; Służby Ochrony Państwa; Straży Granicznej; Straży Marszałkowskiej; Służby Celno-Skarbowej; Służby Więziennej; Państwowej Straży Pożarnej - obowiązuje zatem norm szczególna, zgodnie z którą podstawę wymiaru składki zdrowotnej może stanowić tylko ich uposażenie.
Ponieważ zgodnie z kanonem wykładni prawa wyjątków nie można wykładać rozszerzająco (exceptiones non sunt extendendae), to w stosunku do wyżej wskazanych grup ubezpieczonych należy przyjąć, że z podstawy wymiaru składki wyłączone są nagrody lub premie, które nie stanowią uposażenia w ścisłym tego słowa znaczeniu (uposażenia zasadniczego).
Wskazana w piśmie Rady Krajowej różnica w ustalaniu podstawy wymiaru składki zdrowotnej, zachodząca pomiędzy pracownikami administracji skarbowej a funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej, wynika zatem z przepisów obowiązującego prawa i związana jest z regulacją o charakterze systemową, która została zawarta w art. 81 ust. 3 u.ś.o.z.
Ewentualne zniesienie tej różnicy wymagałoby zmiany legislacyjnej. Ocena merytoryczna, czy taka zmiana prawa byłoby właściwa, wymaga konsultacji międzyresortowych z ministerstwami odpowiedzialnymi za funkcjonowanie i uregulowanie wyżej wskazanych grup służb mundurowych. Dopiero po ustaleniu w ujęciu pragmatycznym i aksjologicznym zasadności obowiązywania ww. normy szczególnej możliwe będzie ustosunkowanie się do twierdzenia, że obecne rozwiązanie ma charakter dyskryminacyjny, i ewentualne zaproponowanie zmiany normatywnej.
Po przeprowadzeniu niezbędnych konsultacji międzyresortowych przekażę Panu Rzecznikowi ich wynik oraz płynące z nich wniosku merytoryczne.
WZF.7040.6.2023