Wystąpienie do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie dostępności infrastruktury publicznej dla osób z niepełnosprawnościami z dnia 2012-08-08.
Wystąpienie do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie dostępności infrastruktury publicznej dla osób z niepełnosprawnościami.
Dostępność przestrzeni publicznej dla osób z niepełnosprawnościami jest jednym z podstawowych warunków ich aktywności w społeczeństwie. Zgodnie z postanowieniami Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych, najlepszą formą zapewnienia tej dostępności jest uniwersalne projektowanie, co oznacza rozwiązania, które są użyteczne dla wszystkich ludzi w jak największym zakresie, bez potrzeby wprowadzania adaptacji lub specjalistycznych zmian. Komitet Ministrów Rady Europy w Rezolucji ResAP(2001)1 z 15 lutego 2001 r. w sprawie wprowadzenia zasad uniwersalnego projektowania, poparł ideę wprowadzenia zasad uniwersalnego projektowania do programów nauczania wszystkich zawodów związanych z tworzeniem środowiska zabudowanego. Mimo istnienia odpowiednich regulacji w prawie krajowym, dotyczących korzystania przez osoby z niepełnosprawnościami ze środowiska zabudowanego, większość budowanych w ostatnich latach w Polsce obiektów dostosowana jest jedynie do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, a tylko znikomy procent spełnia wymogi dostosowania do potrzeb innych grup osób niepełnosprawnych. W opinii Rzecznika konieczne jest wprowadzenie do standardów nauczania na kierunkach związanych z tworzeniem środowiska zabudowanego przedmiotów przedstawiających zasady uniwersalnego projektowania. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o poinformowanie o zajętym w sprawie stanowisku.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (31.08.2012 r.) poinformowała, że z dniem 1 października 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym. Znowelizowana ustawa przewiduje określenie standardów kształcenia, jako zbioru reguł kształcenia, jedynie na studiach przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela oraz zawodów, dla których wymagania dotyczące procesu kształcenia i jego efektów są określone w przepisach prawa Unii Europejskiej (m.in. zawód architekta). Kierunkiem studiów prowadzącym do uzyskania kwalifikacji związanych z tworzeniem środowiska zabudowanego jest przede wszystkim "architektura". Treści kształcenia na tym kierunku studiów określone zostały w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury. Innym kierunkiem studiów związanym z tworzeniem środowiska zabudowanego jest "budownictwo". Treści kształcenia dotychczas regulowane były w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki, które z chwilą wejścia w życie nowelizacji ww. ustawy utraciło moc obowiązującą. Uczelnie mają także możliwość uzupełnienia treści programowych dodatkowymi, tak aby każdy student osiągnął zakładane efekty kształcenia. Nie ma wobec tego przeszkód aby kształcenie to zostało wzbogacone o istotne, z punktu widzenia wszystkich użytkowników projektowanych obiektów - także osób niepełnosprawnych, zasady uniwersalnego projektowania. Wydaje się, że bezpośrednie zwrócenie się przez Rzecznika Praw Obywatelskich do Rektorów uczelni prowadzących kształcenie w tym zakresie wzmocniłoby siłę tego niezwykle słusznego apelu.