Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustalania opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Rzecznik Praw Obywatelskich wnosi o stwierdzenie niezgodności art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne z art. 92 ust. 1 w zw. z art. 217 Konstytucji RP.

Opłaty za udostępnienie danych i informacji zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym zostały nałożone ustawą - Prawo geodezyjne i kartograficzne, która określa też zwolnienia od tych opłat. Do uregulowania w rozporządzeniu została przekazana materia wysokości przedmiotowych opłat (art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b Prawa geodezyjnego i kartograficznego). Arbitralność ustalania opłat na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego stała się źródłem skarg do Rzecznika. Wątpliwości budzi konstrukcja upoważnienia ustawowego zawartego w art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Zgodnie z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Opłata za czynności geodezyjne i kartograficzne ma charakter daniny publicznej. Z art. 217 Konstytucji RP wynika, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne powinny być nałożone ustawą. Ustawa powinna także określać szczegółowo zasady ustalania ich wysokości. Upoważnienie zawarte w kwestionowanym przepisie nie spełnia konstytucyjnego warunku szczegółowości pod względem treściowym.