kasacja na rzecz Antoniego L. od prawomocnego orzeczenia Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie z 1952 r z dnia 2010-06-15.
kasacja na rzecz Antoniego L. od prawomocnego orzeczenia Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie z 1952 r.
Rzecznik zarzucił temu orzeczeniu rażące naruszenie prawa karnego materialnego, to jest art. 23 § 1 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, polegające na uznaniu Antoniego L. za winnego popełnienia przypisanego mu czynu mimo braku w jego działaniu znamion przestępstwa określonego w tym przepisie, co mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia. Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie i uniewinnienie Antoniego L. od popełnienia przypisanego mu czynu z art. 23 § 1 mkk. W uzasadnieniu kasacji Rzecznik podkreślił, że czyn przypisany Antoniemu L. (przewożenie i rozpowszechnianie pism wydawanych przez "Świadków Jehowy") stanowił w istocie rzeczy realizację konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do wykonywania praktyk religijnych, zaś jego ściganie karne i skazanie miało formę politycznej represji. Bezpodstawne przyjmowanie przez Komisje Specjalne i Sądy orzekające, że "Świadkowie Jehowy" prowadzili niebezpieczną dla państwa poza religijną działalność przestępczą, było w dużej mierze oparte na błędnej ocenie charakteru wydawnictw rozpowszechnianych przez wspólnotę, w których treści dopatrywano się fałszywych wiadomości mogących wyrządzić istotną szkodę interesom Państwa Polskiego.