Uprzejmie informujemy, że w związku z pracami technicznymi 24 listopada w godzinach 14:45 - 17:45 nie będzie dostępny serwis Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich. Przepraszamy za utrudnienia.

Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie procedury przyjmowania do szpitala psychiatrycznego osoby, która nie wyraża zgody na leczenie z dnia 2009-07-20.

Adresat:
MINISTERSTWO ZDROWIA
Sygnatura:
RPO/600374/08/X/10018.4 RZ
Data sprawy:
2009-07-20
Rodzaj sprawy:
wniosek o podjęcie inicjatywy prawodawczej (WGI)
Nazwa zepołu:
!!!(do 06.01.2011) ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ, ZDROWIA I OCHRONY PRAW CUDZOZIEMCÓW
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie procedury przyjmowania do szpitala psychiatrycznego osoby, która nie wyraża zgody na leczenie.

Rzecznik przedstawił wątpliwości dotyczące treści art. 30 ust. 1, 3 i 4 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Przepisy te określają procedurę stosowaną w sytuacji, gdy osoba chora psychicznie nie wyraża zgody na leczenie psychiatryczne, a jej dotychczasowe zachowanie wskazuje, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego lub jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, zaś uzasadnione jest przewidywanie poprawy jej stanu zdrowia w rezultacie leczenia w szpitalu psychiatrycznym. Osoba chora jest kierowana do szpitala na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego. Uprawniony podmiot dołącza do wniosku do sądu, stosownie do art. 30 ust. 1 i 2, świadectwo lekarza psychiatry zakładu psychiatrycznej opieki zdrowotnej, o potrzebie leczenia szpitalnego.

Stosownie do art. 30 ust. 3 i 4 ustawy, lekarz psychiatra zakładu psychiatrycznej opieki zdrowotnej, o ile uzna wydanie świadectwa za uzasadnione, wyznacza termin badania i zawiadamia o tym osobę chorą. Lekarzowi przyznane jest zatem dyskrecjonalne i pozostające poza kontrolą uprawnienie do oceny potrzeby wydania świadectwa. Lekarz ma prawo zwrócić się do Policji o doprowadzenie osoby na badanie, o ile uchyla się ona od badania. Z przepisów ustawy nie wynika prawo do kontroli i nadzoru lekarskiego nad sposobem doprowadzenia, w tym stosowaniem przymusu bezpośredniego. Wątpliwości budzi też stosowanie przy doprowadzaniu na przymusowe badania psychiatryczne zasad i środków przymusu bezpośredniego, określonych w art. 16 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji. Rzecznik zwrócił się o podjęcie prac nad zmianą ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, w celu zapewnienia należytych standardów ochrony wolności i praw osób chorych psychicznie.

Wystąpienie do Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia w sprawie stanu prac nad nowelizacją ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu: