Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Wojewody utrzymującą w mocy decyzję Starosty o sprzeciwie na budowę altany ogrodowej.

Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości decyzję Wojewody zarzucając jej naruszenie art. 29 ust. 1 pkt 2 i art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego, a także naruszenie art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, a także poprzedzającej ją decyzji Starosty Ż.

Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty o sprzeciwie na budowę altany ogrodowej o powierzchni 24,4 m2 na działce o powierzchni 302 m2. Zgodnie z art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego, roboty budowlane rozpocząć można tylko na podstawie ostatecznej decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę. Od tej zasady wprowadzono wyjątki wymienione enumeratywnie w art. 29 Prawa budowlanego. Pozwolenia na budowę nie wymaga budowa wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, wiat, altan oraz przydomowych oranżerii o powierzchni zabudowy do 25 m2, przy czym łączna liczba tych obiektów nie może przekraczać dwóch na każde 500 m2 działki. W uzasadnieniu decyzji Starosta stwierdził, iż budowa m.in. altany o powierzchni zabudowy do 25 m2 nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę pod warunkiem, że działka, na której ma ona być usytuowana ma powierzchnię nie mniejszą niż 500 m2. Organy administracji obu instancji dokonały niewłaściwej wykładni art. 29 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż na każde 500 m2 działki mogą przypadać maksymalnie dwie altany (bądź inne wymienione w tym przepisie obiekty) o powierzchni do 25 m2. Nie oznaczono natomiast minimalnej powierzchni działki, na której mogą być one zlokalizowane. Podejmując rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie organy administracji publicznej wkroczyły, bez wyraźnego umocowania zawartego w ustawie, w sferę konstytucyjnie chronionego prawa własności.