1. w sprawie naruszenia prawa do obrony i rzetelnego procedowania w postępowaniu wykonawczym w sprawach, w których sąd orzekł wobec sprawców czynów zabronionych środek zabezpieczający w postaci umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym z dnia 2006-03-23.
1. w sprawie naruszenia prawa do obrony i rzetelnego procedowania w postępowaniu wykonawczym w sprawach, w których sąd orzekł wobec sprawców czynów zabronionych środek zabezpieczający w postaci umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym.
Rzecznik Praw Obywatelskich wskazał przykład sprawy prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Lublińcu, w której środek zabezpieczający w postaci umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym uchylono po 12 latach. Pomimo, iż sąd ma obowiązek orzekania w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego nie rzadziej niż co 6 miesięcy, okresy bezczynności sądu wynosiły nawet do półtora roku. Sąd nie podejmował działań zmierzających do zweryfikowania opinii biegłych mimo, że ich treść wskazywała niekiedy na względy społeczne (brak zainteresowania rodziny osobą umieszczoną w szpitalu psychiatrycznym). W niektórych posiedzeniach sądu nie brał udziału obrońca z urzędu. Ponadto brak dowodów świadczących o zawiadomieniu sprawcy czynu zabronionego o terminie posiedzenia i doręczeniu odpisu postanowienia wraz z pouczeniem o środkach zaskarżenia. W aktach sprawy pozostawione były bez nadania biegu pisma nadsyłane przez osobę umieszczoną w szpitalu.
Sprawy dotyczące stosowania i przedłużania tego rodzaju środka zabezpieczającego, który faktycznie powoduje pozbawienie wolności bez ustalonego ograniczenia czasowego, nakładają na wymiar sprawiedliwości obowiązek szczególnej troski o osobę izolowaną. Rzecznik zwrócił się o poinformowanie, czy przedstawione zagadnienie jest przedmiotem badania Ministerstwa, m.in. w kontekście wizytacji w omawianej kategorii spraw oraz jaka jest skala sygnalizowanych uchybień procesowych.
Inf. 1-3/2006, str.