1-2 w sprawie odmowy sporządzenia przez adwokatów aktu oskarżenia w sytuacji, gdy wskazanym przez pokrzywdzonego sprawcą czynu zabronionego jest inny adwokat z dnia 2005-06-16.
1-2 w sprawie odmowy sporządzenia przez adwokatów aktu oskarżenia w sytuacji, gdy wskazanym przez pokrzywdzonego sprawcą czynu zabronionego jest inny adwokat.
Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymał pismo z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka przedstawiające problem, z jakim do Fundacji zwróciła się pani Joanna K. Złożyła ona zawiadomienie do prokuratury o popełnieniu na jej szkodę przestępstwa groźby karanej, którego sprawcą miał być adwokat. Wskutek dwukrotnego umorzenia postępowania nabyła uprawnienia do wniesienia aktu oskarżenia. O sporządzenie i podpisanie aktu oskarżenia, w odniesieniu do którego obowiązuje przymus adwokacki, zwracała się do adwokatów, jednak żaden z nich nie podjął się tego, gdyż sprawa dotyczyła innego członka palestry. Powyższa sprawa stanowi niepokojący sygnał w zakresie systemowych rozwiązań regulujących problematykę udzielania pomocy prawnej przez adwokatów. Przykład ten ilustruje powstawanie barier nieprzewidzianych przez ustawodawcę w wykorzystywaniu przez strony postępowania przysługujących im praw. W sytuacjach, gdy sam zainteresowany nie może działać w swojej sprawie, odmowa udzielenia pomocy prawnej przez adwokata może nastąpić w sytuacjach absolutnie wyjątkowych. Przepis art. 28 ust. 1 Prawa o adwokaturze, dający możliwość odmowy udzielenia pomocy prawnej należy w tego typu przypadkach interpretować zawężająco. Rzecznik prosi o poinformowanie o stanowisku zajętym w przedstawionej kwestii. Wydaje się, iż problem ten może dotyczyć również radców prawnych jako uprawnionych do sporządzania i podpisywania subsydiarnych aktów oskarżenia w imieniu instytucji państwowych, samorządowych lub społecznych.
Inf. 4-6/2005, str.
3. Monit z dn. 3.11.2005 r. do Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej
1-2 w sprawie odmowy sporządzenia przez adwokatów aktu oskarżenia w sytuacji, gdy wskazanym przez pokrzywdzonego sprawcą czynu zabronionego jest inny adwokat.
Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymał pismo z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka przedstawiające problem, z jakim do Fundacji zwróciła się pani Joanna K. Złożyła ona zawiadomienie do prokuratury o popełnieniu na jej szkodę przestępstwa groźby karanej, którego sprawcą miał być adwokat. Wskutek dwukrotnego umorzenia postępowania nabyła uprawnienia do wniesienia aktu oskarżenia. O sporządzenie i podpisanie aktu oskarżenia, w odniesieniu do którego obowiązuje przymus adwokacki, zwracała się do adwokatów, jednak żaden z nich nie podjął się tego, gdyż sprawa dotyczyła innego członka palestry. Powyższa sprawa stanowi niepokojący sygnał w zakresie systemowych rozwiązań regulujących problematykę udzielania pomocy prawnej przez adwokatów. Przykład ten ilustruje powstawanie barier nieprzewidzianych przez ustawodawcę w wykorzystywaniu przez strony postępowania przysługujących im praw. W sytuacjach, gdy sam zainteresowany nie może działać w swojej sprawie, odmowa udzielenia pomocy prawnej przez adwokata może nastąpić w sytuacjach absolutnie wyjątkowych. Przepis art. 28 ust. 1 Prawa o adwokaturze, dający możliwość odmowy udzielenia pomocy prawnej należy w tego typu przypadkach interpretować zawężająco. Rzecznik prosi o poinformowanie o stanowisku zajętym w przedstawionej kwestii. Wydaje się, iż problem ten może dotyczyć również radców prawnych jako uprawnionych do sporządzania i podpisywania subsydiarnych aktów oskarżenia w imieniu instytucji państwowych, samorządowych lub społecznych.
Inf. 4-6/2005, str.
3. Monit z dn. 3.11.2005 r. do Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej
1-2 w sprawie odmowy sporządzenia przez adwokatów aktu oskarżenia w sytuacji, gdy wskazanym przez pokrzywdzonego sprawcą czynu zabronionego jest inny adwokat.
Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymał pismo z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka przedstawiające problem, z jakim do Fundacji zwróciła się pani Joanna K. Złożyła ona zawiadomienie do prokuratury o popełnieniu na jej szkodę przestępstwa groźby karanej, którego sprawcą miał być adwokat. Wskutek dwukrotnego umorzenia postępowania nabyła uprawnienia do wniesienia aktu oskarżenia. O sporządzenie i podpisanie aktu oskarżenia, w odniesieniu do którego obowiązuje przymus adwokacki, zwracała się do adwokatów, jednak żaden z nich nie podjął się tego, gdyż sprawa dotyczyła innego członka palestry. Powyższa sprawa stanowi niepokojący sygnał w zakresie systemowych rozwiązań regulujących problematykę udzielania pomocy prawnej przez adwokatów. Przykład ten ilustruje powstawanie barier nieprzewidzianych przez ustawodawcę w wykorzystywaniu przez strony postępowania przysługujących im praw. W sytuacjach, gdy sam zainteresowany nie może działać w swojej sprawie, odmowa udzielenia pomocy prawnej przez adwokata może nastąpić w sytuacjach absolutnie wyjątkowych. Przepis art. 28 ust. 1 Prawa o adwokaturze, dający możliwość odmowy udzielenia pomocy prawnej należy w tego typu przypadkach interpretować zawężająco. Rzecznik prosi o poinformowanie o stanowisku zajętym w przedstawionej kwestii. Wydaje się, iż problem ten może dotyczyć również radców prawnych jako uprawnionych do sporządzania i podpisywania subsydiarnych aktów oskarżenia w imieniu instytucji państwowych, samorządowych lub społecznych.
Inf. 4-6/2005, str.
3. Monit z dn. 3.11.2005 r. do Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej