1. W sprawie przepisów dotyczących opodatkowania dochodów giełdowych z dnia 2004-07-29.
1. W sprawie przepisów dotyczących opodatkowania dochodów giełdowych.
Przepis art. 24 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. Metoda ta znajduje również wyraz w art. 30a ust. 3 stanowiącym, że jeżeli nie jest możliwa identyfikacja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, umarzanych albo wykupywanych certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób unicestwianych tytułów udziału w funduszach kapitałowych, przyjmuje się, że kolejno są to odpowiednio jednostki, certyfikaty lub tytuły począwszy od nabytych przez podatnika najwcześniej (metoda FIFO). Uregulowania te nie zawierają jednoznacznego zapisu, że metodę FIFO należy stosować wyłącznie do poszczególnych rachunków. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się o rozważenie, czy nie zachodzi uzasadniona obawa, że organy podatkowe mogą interpretować wskazane przepisy przyjmując, że metoda FIFO ma zastosowanie do wszystkich papierów wartościowych, niezależnie od liczby rachunków, na których były zgromadzone. Jeśli tak, Rzecznik zwraca się o rozważenie wystąpienia z inicjatywą ustawodawczą, mającą za przedmiot wprowadzenie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznego zapisu, że metoda przyjęta w art. 24 ust. 10, a także w art. 30a ust. 3 ustawy ma zastosowanie do poszczególnych rachunków, nawet w obrębie jednego biura maklerskiego.
Inf. 7-9/2004, str. 24