Uprzejmie informujemy, że w związku z pracami technicznymi 24 listopada w godzinach 14:45 - 17:45 nie będzie dostępny serwis Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich. Przepraszamy za utrudnienia.

Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



1-2. W sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec osób pozbawionych wolności z dnia 2004-03-03.

Adresat:
MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI
Sygnatura:
RPO/316163/99/VII/706.1 RZ
Data sprawy:
2004-03-03
Rodzaj sprawy:
wniosek o podjęcie inicjatywy prawodawczej (WGI)
Nazwa zepołu:
Zespół do spraw Wykonywania Kar
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

1-2. W sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec osób pozbawionych wolności.

Rzecznik wnosi o podjęcie inicjatywy legislacyjnej w celu zmiany przepisów dotyczących stosowania środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, w kierunku szczegółowego określenia wzorcowych sposobów użycia dozwolonych przez ustawę środków przymusu, nałożenia na dyrektorów jednostek penitencjarnych obowiązku zawiadomienia dyrektora okręgowego SW o przypadkach zastosowania środków przymusu, określenia programu wyszkolenia funkcjonariuszy SW w dziedzinie zgodnego z prawem stosowania środków przymusu bezpośredniego, wprowadzenia obowiązku telewizyjnego monitorowania i rejestracji umieszczenia i pobytu osadzonego w celi zabezpieczającej oraz rejestracji przebiegu stosowania siły fizycznej i innych środków przymusu bezpośredniego, chyba że charakter zdarzenia lub jego nagłe występowanie nie pozwalają na taką rejestrację.

Inf. 1-3/2004, str. 50

1-2. W sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec osób pozbawionych wolności.

Rzecznik wnosi o podjęcie inicjatywy legislacyjnej w celu zmiany przepisów dotyczących stosowania środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, w kierunku szczegółowego określenia wzorcowych sposobów użycia dozwolonych przez ustawę środków przymusu, nałożenia na dyrektorów jednostek penitencjarnych obowiązku zawiadomienia dyrektora okręgowego SW o przypadkach zastosowania środków przymusu, określenia programu wyszkolenia funkcjonariuszy SW w dziedzinie zgodnego z prawem stosowania środków przymusu bezpośredniego, wprowadzenia obowiązku telewizyjnego monitorowania i rejestracji umieszczenia i pobytu osadzonego w celi zabezpieczającej oraz rejestracji przebiegu stosowania siły fizycznej i innych środków przymusu bezpośredniego, chyba że charakter zdarzenia lub jego nagłe występowanie nie pozwalają na taką rejestrację.

Inf. 1-3/2004, str. 50

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:


Data odpowiedzi:
2004-04-15
Opis odpowiedzi:
1. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości (1.04.2004 r.) poinformował, że można rozważyć propozycję bardziej szczegółowego określenia wzorcowych sposobów użycia każdego z dozwolonych przez ustawę środków przymusu. Wprowadzenie tego rozwiązania pozwoliłoby wyeliminować lub znacznie ograniczyć sytuacje skrajne, w których możliwość zastosowania środka przymusu została uzależniona od przesłanek ocennych. Za słuszną należy uznać propozycję nałożenia na dyrektora jednostki penitencjarnej obowiązku powiadomienia zwierzchniego organu, tj. dyrektora okręgowego Służby Więziennej o przypadkach zastosowania środka przymusu bezpośredniego. Obecnie dyrektorzy SW są informowani przez dyrektorów podległych jednostek o ilości i rodzajach zastosowanych środków przymusu bezpośredniego. W najbliższym czasie dyrektorzy jednostek penitencjarnych zostaną zobowiązani do bieżącego informowania dyrektora okręgowego o przypadkach stosowania środków przymusu bezpośredniego przez przesyłanie kopii protokołu z ich zastosowania. Trudno przychylić się do propozycji wprowadzenia do rozporządzenia z dnia 20.11.1996 r. programów szkolenia funkcjonariuszy SW w dziedzinie zgodnego z prawem stosowania środków przymusu bezpośredniego oraz udzielania osobom pozbawionym wolności pierwszej pomocy. Zagadnienia te są uwzględniane w realizowanych programach szkoleń. Problematyczna jest propozycja zrezygnowania ze stosowania trzyczęściowego pasa obezwładniającego. Za słuszną należy uznać propozycję wprowadzenia obowiązku telewizyjnego monitorowania oraz rejestracji umieszczenia i pobytu osadzonego w celi zabezpieczającej. Wiąże się to z koniecznością pozyskania znacznych środków finansowych, nie wymaga natomiast zmian przepisów.