Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

1-2. W sprawie potrzeby określenia kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej.

Treść przepisu art. 50 b ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodzie lekarza wskazuje, że odmiennie kształtują się uprawnienia okręgowej rady lekarskiej w przypadku, gdy z wnioskiem o wydanie zezwolenia występuje wnioskodawca będący jej członkiem i w przypadku, gdy wnioskodawca jest członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. W pierwszym przypadku po sprawdzeniu przez wnioskodawcę wymogów określonych w ustawie, okręgowa rada ma obowiązek wydać zezwolenie. W drugim przypadku decyzja okręgowej rady ma charakter uznaniowy. Przepisy powołanej ustawy nie wskazują kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada lekarska przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Brak powyższych kryteriów oraz niezależność samorządu w wykonywaniu swych zadań powoduje, że okręgowa rada lekarska ma niczym nie ograniczoną swobodę w wydawaniu zezwoleń na indywidualną praktykę lekarzom będącym członkami innej okręgowej izby lekarskiej. Rzecznik przyjął z zadowoleniem wynikającą z odpowiedzi Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 5.09.2003 r. na wystąpienie Rzecznika z dnia 4.12.2002 r. (Informacja 12/2002, str. 29) informację o podjęciu przez samorząd lekarzy działań zmierzających do opracowania kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Nie wydaje się możliwe uregulowanie powyższej sprawy bez stosownej ingerencji ustawodawcy. Rzecznik zwraca się o zajęcie stanowiska w powyższej sprawie oraz przedstawienie propozycji jej rozwiązania. W piśmie do Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej Rzecznik zwraca się o włączenie się samorządu lekarzy w rozwiązanie podnoszonego problemu.

Inf. 10-12/2003, str.

1-2. W sprawie potrzeby określenia kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej.

Treść przepisu art. 50 b ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodzie lekarza wskazuje, że odmiennie kształtują się uprawnienia okręgowej rady lekarskiej w przypadku, gdy z wnioskiem o wydanie zezwolenia występuje wnioskodawca będący jej członkiem i w przypadku, gdy wnioskodawca jest członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. W pierwszym przypadku po sprawdzeniu przez wnioskodawcę wymogów określonych w ustawie, okręgowa rada ma obowiązek wydać zezwolenie. W drugim przypadku decyzja okręgowej rady ma charakter uznaniowy. Przepisy powołanej ustawy nie wskazują kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada lekarska przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Brak powyższych kryteriów oraz niezależność samorządu w wykonywaniu swych zadań powoduje, że okręgowa rada lekarska ma niczym nie ograniczoną swobodę w wydawaniu zezwoleń na indywidualną praktykę lekarzom będącym członkami innej okręgowej izby lekarskiej. Rzecznik przyjął z zadowoleniem wynikającą z odpowiedzi Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 5.09.2003 r. na wystąpienie Rzecznika z dnia 4.12.2002 r. (Informacja 12/2002, str. 29) informację o podjęciu przez samorząd lekarzy działań zmierzających do opracowania kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Nie wydaje się możliwe uregulowanie powyższej sprawy bez stosownej ingerencji ustawodawcy. Rzecznik zwraca się o zajęcie stanowiska w powyższej sprawie oraz przedstawienie propozycji jej rozwiązania. W piśmie do Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej Rzecznik zwraca się o włączenie się samorządu lekarzy w rozwiązanie podnoszonego problemu.

Inf. 10-12/2003, str.

1-2. W sprawie potrzeby określenia kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej.

Treść przepisu art. 50 b ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodzie lekarza wskazuje, że odmiennie kształtują się uprawnienia okręgowej rady lekarskiej w przypadku, gdy z wnioskiem o wydanie zezwolenia występuje wnioskodawca będący jej członkiem i w przypadku, gdy wnioskodawca jest członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. W pierwszym przypadku po sprawdzeniu przez wnioskodawcę wymogów określonych w ustawie, okręgowa rada ma obowiązek wydać zezwolenie. W drugim przypadku decyzja okręgowej rady ma charakter uznaniowy. Przepisy powołanej ustawy nie wskazują kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada lekarska przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Brak powyższych kryteriów oraz niezależność samorządu w wykonywaniu swych zadań powoduje, że okręgowa rada lekarska ma niczym nie ograniczoną swobodę w wydawaniu zezwoleń na indywidualną praktykę lekarzom będącym członkami innej okręgowej izby lekarskiej. Rzecznik przyjął z zadowoleniem wynikającą z odpowiedzi Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 5.09.2003 r. na wystąpienie Rzecznika z dnia 4.12.2002 r. (Informacja 12/2002, str. 29) informację o podjęciu przez samorząd lekarzy działań zmierzających do opracowania kryteriów, którymi powinna posługiwać się okręgowa rada przy wydawaniu zezwolenia na indywidualną praktykę lekarzowi będącemu członkiem innej okręgowej izby lekarskiej. Nie wydaje się możliwe uregulowanie powyższej sprawy bez stosownej ingerencji ustawodawcy. Rzecznik zwraca się o zajęcie stanowiska w powyższej sprawie oraz przedstawienie propozycji jej rozwiązania. W piśmie do Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej Rzecznik zwraca się o włączenie się samorządu lekarzy w rozwiązanie podnoszonego problemu.

Inf. 10-12/2003, str.