Wystąpienie do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Minister Zdrowia w sprawie nieprawidłowości podczas wyborów rektorskich na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym z dnia 2024-08-27.
Wystąpienie do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Minister Zdrowia w sprawie nieprawidłowości podczas wyborów rektorskich na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym.
W związku ze sprawą rozpatrywaną przez Rzecznika Praw Obywatelskich i doniesieniami medialnymi dotyczącymi organizacji wyborów rektorskich na WUM uwidocznił się problem stosowania tzw. upomnienia rektorskiego (art. 282 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce).
Zgodnie z nim, rektor, po otrzymaniu zawiadomienia o popełnieniu czynu mającego znamiona przewinienia dyscyplinarnego lub powzięciu w inny sposób informacji o możliwości popełnienia takiego czynu, może nałożyć karę upomnienia, gdy czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi i udowodnienie winy nie wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Kara ta może być nałożona po wysłuchaniu nauczyciela akademickiego. Ukarany upomnieniem może wnieść odwołanie do sądu pracy.
Możliwość zastosowania tej kary nabiera szczególnego znaczenia, gdy nakładana jest w okresie przedwyborczym na osobę ubiegającą się o mandat rektora. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 1 w z. z art. 20 ust. 1 pkt 4 PSWN, rektorem może być osoba, która nie była karana dyscyplinarnie. W literaturze przedmiotu wyrażany jest pogląd, że także nieprawomocna kara dyscyplinarna wyklucza możliwość bycia rektorem, ale istnieją również inne interpretacje.
Ilustracją problemów związanych z tym przepisem jest właśnie sytuacja na WUM. Urzędujący rektor, który ubiegał się o reelekcję, nałożył karę upomnienia rektorskiego na swoją kontrkandydatkę, jednocześnie jednak sam wycofał się ze startu w wyborach. Z komunikatu WUM wynika, że w ocenie rektora nałożenie kary jest równoznaczne z wykluczeniem kontrkandydatki z wyborów. Tymczasem Uczelniana Komisja Wyborcza uznała, że nieprawomocna kara nie wywołuje tego skutku i w związku z tym ukarana kandydatka może nadal ubiegać się o stanowisko rektora.
Dostrzegając różne możliwości interpretacji przepisów prawa, Rzecznik zwraca się do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z prośbą o rozważenie zasadności zmian legislacyjnych w art. 20 ust. 1 pkt 4 PSWN, tak by wprost przewidywał, że z możliwości bycia członkiem rady uczelni wykluczone są jedynie te osoby, które zostały ukarane prawomocną karą dyscyplinarną.
W piśmie do Minister Zdrowia RPO zaapelował o przedstawienie stanowiska, w tym o podanie argumentów, jakie przemawiały za podjęciem rozstrzygnięcia nadzorczego dotyczącego niezgodności z prawem niektórych postanowień Statutu WUM. Rzecznik poprosił również o poinformowanie, czy Minister planuje podjęcie przewidzianych prawem działań nadzorczych względem uczelni wyższych wskazanych w piśmie wnioskodawców, które podlegają nadzorowi MZ.