Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej w sprawie warunków szkolenia i pełnienia służby przez żołnierzy 5. Pułku Chemicznego z dnia 2024-06-03.

Adresat:
Minister Obrony Narodowej
Sygnatura:
WZF.7043.158.2024
Data sprawy:
2024-06-03
Rodzaj sprawy:
wystąpienie o charakterze generalnym (WG)
Nazwa zepołu:
Wydział do Spraw Żołnierzy i Funkcjonariuszy
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej w sprawie warunków szkolenia i pełnienia służby przez żołnierzy 5. Pułku Chemicznego.

W dniach w dniach 24 - 25 kwietnia br. pracownicy Wydziału ds. Żołnierzy i Funkcjonariuszy Biura Rzecznika Praw Obywatelskich przeprowadzili wizytację 5. Pułku Chemicznego w T. G. Rozmowy z dowódcami jednostki oraz przedstawicielami wszystkich korpusów dotyczyły w szczególności przestrzegania praw i wolności żołnierzy, a także warunków szkolenia i pełnienia służby.

W pierwszej kolejności żołnierze zaproponowali, aby wprowadzić ekwiwalent za nadgodziny w sytuacji, gdy dowódcy nie są w stanie oddać im czasu wolnego za wypracowany czas służby. Postulowali również, aby przywrócić zapisy dot. nadgodzin z poprzedniej ustawy; obecnie ocena za które zadania służbowe przysługują nadgodziny (np. prowadzenie szkoleń) zależy od nastawienia i różnej interpretacji poszczególnych dowódców.

Kuchnia z uwagi na jej stan techniczny pozostaje zamknięta od 2015 r. W związku z koniecznością szkolenia żołnierzy dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej od kilku lat posiłki sporządzane są w innym mieście przez kucharzy oddelegowanych z jednostki (otrzymują nadgodziny) i dowożone w termosach w godzinach posiłków (30 km w jedna stronę) trzykrotnie w ciągu doby. Powyższy stan powoduje dodatkowe koszty związane m.in. z transportem. Tymczasem znaczna część żołnierzy mieszka w bliskiej okolicy i praktycznie w ogóle nie je kolacji w jednostce. Nie zwalnia to jednak dowódcy z obowiązku przygotowania tego posiłku. Rozwiązaniem tego problemu mogłoby być wprowadzenie możliwości wypłacenia normy za kolację zamiast jej wydawania w naturze.

Strzelnica od 2002 jest zamknięta z uwagi na jej usytuowanie (okolice ruchliwej drogi). Realizacja programu strzelań wymusza korzystanie ze strzelnic odległych od jednostki o ok. 30 km do nawet 100 km. Do transportu żołnierzy na te obiekty WOG wynajmuje kilka autokarów 8 - 9 razy w miesiącu, co generuje bardzo duże dodatkowe koszty i jest czasochłonne.

Ponadto, żołnierze zawodowi podnieśli problem "sztucznego" utrzymywania liczby miejsc w internacie dla żołnierzy DZSW. Pomimo, iż część z nich nie korzysta - to nie ma możliwości przydzielenia wolnych miejsc żołnierzom zawodowym, dla których nie ma wystarczającej liczby kwater. W ocenie rozmówców, poza pierwszeństwem żołnierzy DZSW w zakwaterowaniu niezrozumiałe są też wyższe wymogi dotyczące minimum powierzchni dla żołnierzy DZSW (5 m2) niż dla żołnierzy zawodowych.

Podniesiony został także problem braku sprawdzeń pod kątem karalności osób przyjmowanych do DZSW. Zdarzają się żołnierze skazani za przestępstwa np. za handel narkotykami. Ponadto zwolnieni na własną prośbę żołnierze DZSW mogą już po 3 miesiącach starać się o powrót do służby. Kadra zwróciła również uwagę, że pomimo zgłoszenia przez dowódcę jednostki np. 100 miejsc dla DZSW - kandydatów na żołnierzy przychodzi więcej (np. 130), co utrudnia im realizację zadań w tym zakresie (problemy organizacyjne, aprowizacyjne).

Wśród żołnierzy zawodowych negatywnie oceniane jest także pierwszeństwo żołnierzy DZSW przy otrzymaniu nowego umundurowania, butów i sprzętu - przed zawodowymi, szczególnie, że braki w tym zakresie obejmują nawet żołnierzy kompanii honorowej. Jednocześnie żołnierze postulują powiązanie norm korzystania z munduru i butów w zależności od charakteru wykonywanych zadań. Inne jest bowiem zużycie obuwia w sztabie, a inne podczas intensywnych ćwiczeń, czy np. w trakcie służby "na granicy".

Jeśli chodzi o odprawę mieszkaniową to jednym z ważnych powodów podjęcia decyzji o odejściu ze służby żołnierzy jest otrzymanie odprawy mieszkaniowej pozwalającej na spłatę m.in. rosnących kredytów. Po jej otrzymaniu niektórzy żołnierze podejmują starania o ponowne przyjęcie do służby, co nie zawsze jest możliwe. Ten stan rzeczy powoduje, że wojsko traci doświadczonych, nierzadko wysoko wyspecjalizowanych żołnierzy, co przy brakach kadrowych jest szczególnie dotkliwe w obecnej sytuacji międzynarodowej. Żołnierze proponowali, aby w szczególnie uzasadnionych przypadkach, po osiągnięciu określonej wysługi, istniała możliwość wypłaty odprawy mieszkaniowej. Wypłata odprawy mieszkaniowej na umotywowany wniosek żołnierza pozwoliłaby na zatrzymanie w służbie szczególnie cennych specjalistów.

Wizytatorom przekazano również uwagi dotyczące nastrojów panujących w jednostce, wyposażenia i sprzętu żołnierzy oraz oczekiwanych remontów pojazdów bojowych.

Rzecznik przekazał problemy zebrane podczas wizytacji z prośbą o ich zbadanie i przedstawienie informacji w tym zakresie.