Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w sprawie z powództwa przeciwko Bankowi o ustalenie i zapłatę z dnia 2024-02-02.
Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w sprawie z powództwa przeciwko Bankowi o ustalenie i zapłatę.
Rzecznik Praw Obywatelskich, z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 stycznia 2019 r., zaskarżając wyżej powołany wyrok Sądu Okręgowego w W. w całości.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 UoSN zaskarżonemu wyrokowi RPO zarzucił: naruszenie zasady ochrony konsumenta ustanowionej w art. 76 Konstytucji w zw. z art. 9 Konstytucji w zw. z art. 4 ust. 1 i 2, art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13 poprzez: niezapewnienie właściwej ochrony sądowej powodowym konsumentom, będącym słabszą stroną stosunku prawnego przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi poprzez uznanie, że roszczenie powodów podlegało oddaleniu, w sytuacji gdy umowa zawarta przez strony zawierała klauzule abuzywne prowadzące do jej nieważności i konieczności wzajemnego rozliczenia stron po jej upadku.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił: rażące naruszenie prawa materialnego, tj.: art. 58 § 1 i 3 ustawy - Kodeks cywilny (dalej: "k.c.") w 3851 § 1 zw. z art. 3851 § 3 k.c. w zw. z art. 3531 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13, poprzez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że umowa kredytu jest w całości ważna, jako zgodna z zasadami współżycia społecznego, podczas gdy jej treść i cel z uwagi na zawarte klauzule abuzywne, po usunięciu których nie można ustalić wysokości roszczenia, jest sprzeczna celem i naturą umowy kredytu, a także z zasadami współżycia społecznego i w tym zakresie umowa jest nieważna; art. 3851 § 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13, poprzez uznanie, że bezskuteczność klauzul indeksacyjnych powoduje, że umowa kredytu może być wykonywana z pominięciem niedozwolonej klauzuli.
W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 89 § 1 zdanie 1 ustawy o UoSN, zaskarżonemu wyrokowi RPO zarzucił naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wyrażonej w art. 2 Konstytucji poprzez zaniechanie przez Sąd Okręgowy w W. ustalenia skutków stwierdzenia abuzywności postanowień umowy kredytu z poszanowaniem wytycznych sformułowanych w Dyrektywie 93/13 i orzecznictwie TSUE, co w konsekwencji doprowadziło do zachwiania równowagi w sferze ochrony prawnej powodów, i de facto wsparcia przez ten Sąd działania przedsiębiorcy nakierowanego na wykorzystanie słabszej pozycji konsumentów, którzy nie byli w stanie skutecznie dochodzić swoich praw przed Sądem. Takie procedowanie Sądu Okręgowego w W. pozostaje w sprzeczności z zasadą lojalności państwa wobec obywateli w procesie stosowania prawa.