Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok WSA oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej na uchwałę Rady Miasta w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości z dnia 2023-12-27.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok WSA oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej na uchwałę Rady Miasta w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 19 października 2023 r., sygn. III SA/Wa 633/23 oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "Z." w M. na uchwałę nr XLII/560/2022 Rady Miasta M. z dnia 20 września 2022 r. w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości.
W oparciu o art. 174 pkt 1 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił, że został wydany z naruszeniem prawa materialnego, tj.: 1) z naruszeniem art. 6j ust. 3e ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej jako: "u.c.p.g.") w zw. z art. 6j ust. 3f w zw. z art. 2 ust. 3a u.c.p.g. i art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej jako: "ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych") oraz w zw. z art. 191 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 14 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (dalej jako: "dyrektywa 2008/98/WE") poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że rada gminy nie jest zobowiązana do takiego skonstruowania zasad określania ilości zużytej wody na potrzeby ustalania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które zapobiegałyby oczywiście nieproporcjonalnemu obciążeniu niektórych wytwórców odpadów komunalnych opłatami za zagospodarowanie wytwarzanych przez nich odpadów; 2) z naruszeniem art. 6j ust. 3e u.c.p.g. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że w ramach pojęcia określenia "sposobu ustalania ilości zużytej wody w przypadku braku wodomierza lub w przypadku nieruchomości, dla których brak jest odpowiednich danych dotyczących ilości zużytej wody" mieści się ustalenie przez radę gminy "normatywu" zużycia wody przypadającego na jednego mieszkańca nieruchomości, podczas gdy tego rodzaju zabieg stanowi de facto uzależnienie wysokości opłaty od liczby mieszkańców nieruchomości a nie od zużycia wody.
W oparciu o art. 174 pkt 2 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi RPO zarzucił również, że został wydany z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa procesowego, tj.: 3) z naruszeniem art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 91 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o samorządzie gminnym (dalej jako: "u.s.g.") w zw. z art. 6j ust. 3e u.c.p.g. w zw. z art. 6j ust. 3f w zw. z art. 2 ust. - 3 - 3a u.c.p.g. i art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz w zw. z art. 191 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie TFUE i art. 14 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE, poprzez oddalenie skargi w sytuacji, w której kwestionowane regulacje zaskarżonej uchwały pozostawały w sprzeczności z przywołanymi przepisami u.c.p.g. w związku z zasadą "zanieczyszczający płaci"; 4) z naruszeniem art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. art. 91 ust. 1 zd. pierwsze u.s.g. w zw. z art. 6k ust. 2a pkt 1 u.c.p.g. poprzez oddalenie skargi na uchwałę w sprawie wzoru deklaracji przewidującej de facto ustalanie opłaty w oparciu o liczbę mieszkańców nieruchomości w sytuacji, w której stawka opłaty stanowiąca podstawę obliczenia opłaty, a którą zobligowany jest stosować właściciel nieruchomości, przekraczała maksymalną stawkę opłaty, wynoszącą 2% przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę ogółem.
Mając to na względzie, Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi.