Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2023-10-06.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w K. z dnia 21 stycznia 2021 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości, na korzyść ukaranego N. O.
Powołując się na przepis art. 111 k.p.w. wyrokowi temu Rzecznik zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, tj. art. 54 k.w. w zw. z § 24 ust. 1 pkt 2 d Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 roku, w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany N. O. nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Wobec powyższego RPO wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w K. z dnia 21 stycznia 2021 r. i uniewinnienie N. O. od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w K. i uniewinnił N. O. od przypisanego mu czynu, a kosztami procesu w sprawie obciążył Skarb Państwa. Kasacja Rzecznika była oczywiście zasadna, co uprawniało do uwzględnienia jej w całości na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. W realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do przypisania obwinionemu odpowiedzialności z art. 54 k.w., gdyż nie popełnił przypisanego mu wykroczenia. W efekcie zaszła konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w K. oraz uniewinnienia N. O. od przypisanego mu czynu. Sąd Najwyższy miał na uwadze fakt, że zgodnie z treścią art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. W przedmiotowej sprawie czyn zarzucany N. O. miał być popełniony w dniu 23 września 2020 r., a zatem po uchyleniu prawomocnego wyroku nakazowego przez Sąd Najwyższy w postępowaniu kasacyjnym, przedawnienie karalności zarzucanego wykroczenia formalnie nastąpiłoby z dniem 23 września 2023 r.