Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa materialnego, polegającego na przypisaniu oskarżonemu popełnienia zarzucanego czynu, mimo braku w jego działaniu znamion przestępstwa, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia z dnia 2022-11-04.
Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa materialnego, polegającego na przypisaniu oskarżonemu popełnienia zarzucanego czynu, mimo braku w jego działaniu znamion przestępstwa, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku b. Sądu Wojewódzkiego w Z. G. z dnia 10 listopada 1960 r., utrzymującego w mocy wyrok b. Sądu Powiatowego w Z. G. z dnia 5 lipca 1960 r. Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok Sądu II instancji w całości na korzyść T. M.
W oparciu o treść art. 523 § 1 k.p.k. wyrokowi temu Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, to jest art. 133 § 1 Kodeksu karnego z 1932 roku w związku z art. 4 ustawy z dnia 22 maja 1958 roku o zaostrzeniu odpowiedzialności karnej za chuligaństwo, polegające na przypisaniu T. M. popełnienia zarzucanego czynu, mimo braku w jego działaniu znamion przestępstwa opisanego w tych przepisach, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.
Wobec powyższego RPO wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku b. Sądu Wojewódzkiego w Z. G. oraz utrzymanego nim w mocy wyroku b. Sądu Powiatowego w Z. G. i uniewinnienie T. M. od popełnienia przypisanego mu czynu.
Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja jest oczywiście zasadna, co pozwoliło rozpoznać ją w trybie art. 535 § 5 k.p.k. Wobec braku winy, przypisanie komukolwiek jakiegokolwiek przestępstwa, z powodów oczywistych, musi być ocenione jako rażące naruszenie prawa materialnego, które nie tylko mogło, ale także miało istotny wpływ na treść wyroku. Stąd skazanie T. M. przedmiotowym, przywołanym na wstępie wyrokiem b. Sądu Powiatowego w Z. G., utrzymanym w mocy wyrokiem zaskarżonym kasacją Rzecznika Praw Obywatelskich było skazaniem oczywiście niesłusznym w rozumieniu art. 537 § 2 k.p.k. W konsekwencji należało - stosownie do treści tej regulacji - uchylić zaskarżony wyrok i utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Powiatowego w Z. G. z dnia 5 lipca 1960 r. oraz uniewinnić T. M. od popełnienia zarzucanego mu czynu.