Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga nadzwyczajna od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich w zw. z art. 115 § 1 i § la i art. 89 § 1 i § 2 ustawy o Sądzie Najwyższym (dalej: ustawa o S.N.), z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę nadzwyczajną od prawomocnego nakazu zapłaty z dnia 9 stycznia 2014 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w W. w sprawie z powództwa Miasta przeciwko B. P., L. P., A. D., M. D., A. S. o zapłatę i zaskarżył go w zakresie dotyczącym pozwanej A. D. w części uwzględniającej żądanie pozwu za okres do dnia 26 czerwca 2008 r. oraz w zakresie nałożonego na A. D. obowiązku zwrotu kosztów postępowania.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 ustawy o S.N. powyższemu nakazowi zapłaty RPO zarzucił: - naruszenie zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji, a to konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, oraz chronionego w art. 72 ust. 1 Konstytucji dobra dziecka z uwagi na wydanie zaskarżonego nakazu zapłaty wobec pozwanej A. D. jako jednej z pozwanych solidarnie, który w sposób nieuzasadniony i niesprawiedliwy nakłada na pozwaną obowiązek zapłaty całej dochodzonej pozwem kwoty z tytułu odszkodowania za zajmowanie bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego w W., mimo iż w okresie do dnia 26 czerwca 2008 r. była osobą małoletnią i nie mogła ponosić odpowiedzialności za tego rodzaju należności wynikające z zamieszkiwania wraz z babcią - byłą najemczynią lokalu oraz matką i pozostałymi krewnymi w tym lokalu; - naruszenie chronionego w art. 64 ust. 1 Konstytucji prawa do ochrony własności i praw majątkowych pozwanej A. D., z uwagi na wydanie zaskarżonego nakazu zapłaty, który w sposób nieuzasadniony i niesprawiedliwy nakłada na pozwaną obowiązek solidarnej zapłaty całej dochodzonej pozwem kwoty z tytułu zamieszkiwania wraz z matką w lokalu mieszkalnym w W., mimo iż w okresie do dnia 26 czerwca 2008 r. była osobą małoletnią, co prowadzi do naruszenia praw majątkowych pozwanej.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 ustawy o SN powyższemu nakazowi zapłaty Rzecznik zarzucił: - rażące naruszenie prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania nakazu zapłaty, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w stanie faktycznym niniejszej sprawy i przyjęcie, że pozwana A. D. odpowiada solidarnie wraz z pozostałymi pozwanymi za zapłatę należności z tytułu odszkodowania za zajmowanie bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego w W., mimo iż w okresie do 26 czerwca 2008 r. była osobą małoletnią i nie mogła ponosić odpowiedzialności za tego rodzaju należności, a w konsekwencji zasądzenie od pozwanej dochodzonych pozwem należności za okres do 26 czerwca 2008 r.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 115 § 2 w zw. z art. 91 § 1 ustawy o S.N. RPO wniósł o uchylenie zaskarżonego nakazu zapłaty Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 stycznia 2014 r., w części dotyczącej rozstrzygnięcia o nałożeniu na pozwaną A. D. obowiązku zapłaty dochodzonej pozwem kwoty wraz z odsetkami i kosztami, za okres do 26 czerwca 2008 r. i wydanie orzeczenia co do istoty sprawy poprzez oddalenie powództwa wobec pozwanej w tym zakresie lub ewentualnie o uchylenie zaskarżonego nakazu zapłaty w stosunku do pozwanej A. D. w tym zakresie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi Okręgowemu w W. W ocenie Rzecznika istotne naruszenia zasad i praw określonych w Konstytucji, przemawiają za wydaniem przez Sąd Najwyższy wnioskowanego przez Rzecznika rozstrzygnięcia, mimo upływu okresu 5 lat od chwili uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia.