Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2021-11-15.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył orzeczenie Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 15 maja 2020 r. w całości na korzyść ukaranego J. S. Na podstawie art. 111 k.p.w. RPO wyrokowi temu zarzucił: 1) w zakresie uznania obwinionego za winnego popełnienia wykroczenia opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku, rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 54 k.w. w zw. z § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany J. S. nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia; 2) w zakresie uznania obwinionego za winnego popełnienia wykroczenia opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku, rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, to jest art. 54 k.w. w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii poprzez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany J. S. nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia i wnoszę o uchylenie wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 15 maja 2020 r. i uniewinnienie obwinionego J. S. od popełnienia przypisanych mu wykroczeń.
Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja jest oczywiście zasadna i jako taka została uwzględnieniu. Zaskarżony wyrok został wydany z rażącym naruszeniem prawa, co miało istotny wpływ na jego treść. W ocenie SN nie może odpowiadać za popełnienie wykroczenia z art. 54 k.w. osoba, która naruszyła nakaz poruszania się przy zachowaniu wskazanej w rozporządzeniu odległości między pieszymi, wprowadzony w § 18 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2020 r., jak i osoba, która naruszyła zakaz przemieszczania się wprowadzony w § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. Przedmiotem bowiem ochrony art. 54 k.w. jest porządek i spokój w miejscach publicznych oraz zasady zachowania się tam zawarte w przepisach wydanych z upoważnienia ustawowego. Wprowadzany nakaz przemieszczania się w odpowiedniej odległości od siebie, narusza konstytucyjną wolność poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 52 ust. 1 i 3 Konstytucji). Nie istnieje bowiem żadna podstawa materialnoprawna rangi ustawy, z której by wynikało, że obywatel Rzeczypospolitej Polskiej ma obowiązek poruszania się w odpowiedniej odległości od innej osoby.