Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa, mającego istotny wpływ na treść wyroku Sądu Okręgowego z dnia 2021-10-04.
Kasacja w sprawie rażącego naruszenia prawa, mającego istotny wpływ na treść wyroku Sądu Okręgowego.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 11 grudnia 2020 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia 29 października 2019 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. RPO zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść ukaranego M. J.
Rzecznik powyższemu wyrokowi zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego tj. art. 10 ust. 1 w zw. z art. 5 pkt 2 i art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni, poprzez błędną wykładnię pojęcia "przeważającej działalności gospodarczej", polegającą na przyjęciu, że jest ona oparta każdorazowo na łącznym spełnieniu kryterium materialnego i formalnego, tj. na ocenie wielkości sprzedaży danych dóbr (kryterium materialne) oraz rodzaju działalności, wskazanej we wniosku o wpis do Krajowego Rejestru Urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w ustawie o statystyce publicznej (kryterium formalne), podczas, gdy pojęcie to powinno być rozumiane ściśle, a decydująca w tym zakresie jest sama tylko treść wpisu w odpowiednim rejestrze.
Rzecznik wniósł zatem o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w K. oraz utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu I instancji i uniewinnienie obwinionego od popełnienia przypisanego mu czynu.
Sąd Najwyższy orzekł, iż kasacja Rzecznika Praw Obywatelskich jest oczywiście zasadna, co umożliwiło jej rozpoznanie na posiedzeniu bez udziału stron na podstawie art. 535 § 5 k.p.k. W realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do przyjęcia, iż ukarany M. J. swoim działaniem wypełnił znamiona wykroczenia z art. 10 ust. 1 ustawy o ograniczeniu handlu, skoro ustalono w niej - zgodnie z wpisem, dokonanym przez w CEIDG - że prowadzone przez niego placówki handlowe były wyłączone od zakazu z art. 5 pkt 2 tej ustawy zarówno w dacie zarzucanych mu czynów, jak i w czasie wyrokowania. Uwzględniając całokształt przeprowadzonych w sprawie rozważań i zasadność zarzutu podniesionego w kasacji należało uchylić zarówno rozstrzygnięcie Sądu odwoławczego, jak i utrzymany nim w mocy wyrok Sądu pierwszej instancji i ukaranego M. J. uniewinnić od popełnienia przypisanych mu wykroczeń. Pomimo zaistniałego już przedawnienia orzekania w niniejszej sprawie, prymat w takim wypadku ma przesłanka materialna warunkująca nie tylko prowadzenie postępowania, ale i samą odpowiedzialność wykroczeniową określoną przepisami prawa materialnego.