Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wystąpienie do Ministra Spraw Zagranicznych w sprawie ewakuacji pracowników afgańskiego biura Ombudsmana.

Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpłynął apel Europejskiej Sieci Krajowych Instytucji Praw Człowieka (European Network of National Human Rights Institutions - ENNHRI) dotyczący niezwykle trudnej sytuacji, w jakiej znaleźli się pracownicy Niezależnej Komisji Praw Człowieka w Afganistanie (Afghanistan Independent Human Rights Commission - AIHRC), odpowiednika polskiego Biura Rzecznika Praw Obywatelskich. Apel w tej sprawie ENNHRI skierowała m.in. do europejskich państw grupy G7.

AIHRC jest niezależną instytucją ochrony praw człowieka, która działa od 2002 roku na rzecz poszanowania podstawowych standardów dotyczących praw człowieka. Częścią AIHRC jest również Afgański Mechanizm Prewencji Tortur. Przez ostatnie lata pracownicy tej instytucji współpracowali z organami ochrony praw człowieka w innych państwach i podejmowali wysiłki na rzecz krzewienia standardów praw człowieka i wartości demokratycznych w Afganistanie. Wartości te są szczególnie ważne dla Rzeczypospolitej Polskiej i polskiego społeczeństwa, które ma za sobą trudne doświadczenia represji politycznych i ograniczenia podstawowych praw obywatelskich.

W AIHRC zatrudnionych było około 90 osób, z czego 60 to kobiety, szczególnie obecnie narażone na niebezpieczeństwo. W sytuacji zagrożenia znajdują się również członkowie ich rodzin. Na społeczności międzynarodowej, w tym również na Polsce, ciąży więc moralny obowiązek udzielenia pomocy tym osobom.

Mając na uwadze powyższe, Rzecznik zwrócił się do Ministra z prośbą o uwzględnienie pracowników AIHRC w prowadzonej aktualnie przez Polskę i ewentualnie inne kraje akcji ewakuacyjnej.

 

Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:

Data odpowiedzi:

Opis odpowiedzi:

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w piśmie z 28 września 2021 r. poinformował, iż prowadzona przez Polskę akcja ewakuacyjna z Afganistanu skierowana była przede wszystkim do obywateli Rzeczpospolitej Polskiej oraz obywateli Afganistanu, którzy współpracowali z Ambasadą RP w Kabulu, polskim kontyngentem wojskowym, związanych z organizacjami pozarządowymi, a także do tych, którzy na podobnych zasadach współpracowali z sojusznikami Polski. W miarę możliwości udzielano też pomocy innym obywatelom Afganistanu, którzy mogli wykazać swoje związki z Polską. Działając, musiano uwzględniać sytuację bezpieczeństwa panującą w Afganistanie, która w istotny sposób ograniczała możliwości pomocy wszystkim zainteresowanym. Ponadto osoby, które zostały objęte misją ewakuacyjną napotkały dodatkowe przeszkody i trudności związane z przepustowością obywateli afgańskich przez check pointy utworzone przez Talibów, co uniemożliwiło im wejście na pokład polskich samolotów ewakuacyjnych.