Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionej nie wyczerpywał znamion wykroczenia z dnia 2021-03-24.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionej nie wyczerpywał znamion wykroczenia.
A.A. została obwiniona o to, że w dniu 16 kwietnia 2020 r. w miejscowości W. podczas interwencji policyjnej umyślnie wprowadziła w błąd funkcjonariuszy Policji co do swojej tożsamości podając fałszywe dane osobowe, tj. wykroczenie z art. 65 § 1 k.w. oraz o to, że w tym samym miejscu i czasie naruszyła zakaz przemieszczania się bez uzasadnionego powodu korzystając z publicznych i pokrytych roślinnością terenów zieleni w związku z ogłoszeniem stanu epidemii, tj. wykroczenie z art. 54 k.w. w zw. z § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Sąd Rejonowy uznał A.A. za winną zarzucanych jej czynów i wymierzył jej karę 400,00 zł grzywny.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego, tj. art. 54 k.w., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji, gdy czyn przypisany A.A. nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia oraz rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie prawa procesowego, tj. 93 § 2 k.p.w., polegające na przyjęciu, że okoliczności przypisanego A.A. czynu i jej wina nie budzą wątpliwości, co w konsekwencji doprowadziło do wydania wyroku nakazowego, podczas gdy zarówno wina, jak i okoliczności czynu budziły wątpliwości. Rzecznik wniósł o uniewinnienie A.A. od popełnienia wykroczenia z art. 54 k.w. w zw. z § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r., a w pozostałym zakresie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy.
Sąd Najwyższy wskazał, iż w analizowanej sprawie nie sposób uznać, by przepisy rozporządzenia, w tym § 16 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, stanowiący wypełnienie normy blankietowej z art. 54 k.w., zostały wydane na podstawie prawidłowego upoważnienia ustawowego oraz w jego granicach. Analizując zasadność zarzutu kasacji nie sposób nie odnieść się do zawartych w Konstytucji gwarancji dotyczących wolności osobistej oraz wolności przemieszczania się. Jest bowiem oczywiste, że prawo do przebywania w miejscach publicznych, jakimi są parki, bulwary, ogrody stanowi przejaw wolności osobistej i wolności przemieszczania sią zagwarantowanych przepisami Konstytucji. Trafnie wskazał także Rzecznik Praw Obywatelskich, że treścią rozporządzenia mogą być unormowane jedynie kwestie techniczne, nie mające kluczowego, zasadniczego znaczenia z punktu widzenia praw i wolności jednostki, które nie stanowią podstawowych elementów składających się na ograniczenie tych wolności i praw.