Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Rejonowego w części, tj. w zakresie, w którym Sąd oddalił powództwo z dnia 2021-03-17.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
III.7043.135.2019
Data sprawy:
2021-03-17
Rodzaj sprawy:
skarga nadzwyczajna do Sądu Najwyższego
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
Wynik sprawy:
nieuwzględnienie wystąpienia Rzecznika
Opis sprawy:

Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Rejonowego w części, tj. w zakresie, w którym Sąd oddalił powództwo.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 u.s.n. wyrokowi w zaskarżonej części Rzecznik Praw Obywatelskich zarzucił naruszenie zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji, a więc konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, zasady ochrony pracy (art. 24 Konstytucji) oraz prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd (art. 45 ust. 1 Konstytucji).

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 u.s.n. zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, tj. art. 11 ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (zwanej dalej: "ustawą nowelizacyjną") w zw. z art. 32 ust. 4 ustawy o związkach zawodowych (zwanej dalej: "ustawą o związkach zawodowych") w wyniku ich błędnej wykładni i przyjęcia, że powodowi nie przysługiwała ochrona prawna działacza związkowego przed rozwiązaniem umowy o pracę w okresie rocznym od dnia wejście w życie ustawy nowelizującej, mimo sprawowania przez niego funkcji wiceprzewodniczącego Zarządu Krajowego Wolnego Związku Zawodowego Kierowców Rzeczypospolitej Polskiej, tj. funkcji z wyboru, wykonywanej poza zakładem pracy.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 115 § 2 u.s.n. Rzecznik wniósł o uwzględnienie przez Sąd Najwyższy skargi nadzwyczajnej oraz stwierdzenie wydania wyroku w zaskarżonej części z naruszeniem wymienionych wyżej przepisów prawa.

 


Data odpowiedzi:
2022-03-09
Opis odpowiedzi:
Skarga nadzwyczajna oddalona (wyrok z 9 marca 2022 r., sygn. akt I NSNc 491/21).
Sąd Najwyższy wskazał, że w niniejszej sprawie nie przedstawiono dowodu potwierdzającego pełnienie przez powoda funkcji związkowych przed 1 lipca 2003 r., nie można zatem wobec powoda zastosować art. 11 przedłużającego ochronę nabytą na podstawie dotychczasowych regulacji. W ocenie Sądu Najwyższego powód nie wykazał, że ochronę taką nabył. Nie doszło zatem do naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego, tj. art. 11 ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw w zw. z art. 32 ust. 4 ustawy o związkach zawodowych, w związku z czym zarzut podniesiony przez Rzecznika Praw Obywatelskich należało uznać za bezzasadny. Na uwzględnienie nie zasługiwał również zarzut naruszenia zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji, konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, zasady ochrony pracy (art. 24 Konstytucji) oraz prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd (art. 45 ust. 1 Konstytucji).