Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego z powództwa przeciwko bankowi o zapłatę z dnia 2021-03-09.
Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego z powództwa przeciwko bankowi o zapłatę.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, tj.: 1) art. 3851 § 1 ustawy - Kodeks cywilny (dalej jako: k.c.) w zw. z art. 3851 § 3 k.c. – poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że: a) kwestionowane przez powoda klauzule dotyczące waloryzacji rat kredytu i przeliczenia należności banku, nie określają głównych świadczeń stron umowy kredytu bankowego; b) oceny abuzywności postanowień umowy kredytu bankowego dokonuje się nie tylko według stanu z chwili zawarcia umowy, ale również według stanu z chwili wykonania umowy, c) postanowienia umowy kredytu są indywidualnie uzgodnione w sytuacji, gdy: powód nie miał możliwości negocjacji ogólnych warunków umownych objętych stosowanym przez bank wzorcem umownym oraz, powód złożył oświadczenie o przyjęciu ryzyka wynikającego ze zmiany kursy waluty, co w konsekwencji doprowadziło Sąd do odmowy uznania kwestionowanych przez powoda klauzul umownych za niedozwolone, 2) art. 58 § 1 k.c. poprzez jego niezastosowanie, wyrażające się w nieprzeprowadzeniu badania, czy umowa kredytu jest ważna i wykonalna, jeżeli dokona się z niej eliminacji klauzul niedozwolonych zgodnie z treścią 3851 § 1 k.c.; 3) art. 410 § 2 k.c. w zw. z art. 405 k.c. poprzez jego niezastosowanie i niedokonanie wzajemnego rozliczenia stron.
Ponadto, zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił naruszenie art. 2, art. 45 ust. 1 i art. 76 Konstytucji.
Mając na uwadze powyższe, Rzecznik wniósł o uchylenie przez Sąd Najwyższy wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 21 marca 2018 r. w całości i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.