Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku z dnia 2021-02-22.
Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku.
W przedmiotowej sprawie Skarżący, stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów, skorzystał z uprawnienia do dokonania korekty deklaracji VAT - 7 za lipiec 2018 r. Naczelnik US określił w podatku od towarów i usług kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za lipiec 2018 r. w kwocie 0 zł, w związku z upływem dwuletniego terminu dokonania korekty podatku należnego. Organ II instancji podtrzymał tę decyzję. Skarżący złożył skargę na ww. decyzję do WSA podnosząc m.in. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 89a ust 2 pkt 5 i art. 89 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i błędne uznanie, że Skarżący nie był uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego od towarów i usług. W ocenie Skarżącego, w przedmiotowej sprawie winien znaleźć zastosowanie art. 90 ust. 1 Dyrektywy - jako mający charakter bezpośrednio skuteczny - nieprzewidujący konieczności zaistnienia dodatkowych przesłanek na skorzystanie z przewidzianego w jego treści uprawnienia do odpowiedniego obniżenia przez podatnika podstawy opodatkowania, tj. tzw. "ulgi na złe długi".
Rzecznik Praw Obywatelskich wskazał, że podniesione przez Skarżącego zarzuty są w pełni uzasadnione. Dostrzegając niebezpieczeństwo, że ewentualne oddalenie skargi mogłoby negatywnie oddziaływać na sferę praw i wolności podatnika Rzecznik zdecydował się przystąpić do przedmiotowej sprawy, akcentując jednocześnie istnienie uzasadnionych powodów do skierowania pytania prejudycjalnego do TSUE i systemowego wyjaśnienia kwestii prawidłowej implementacji art. 90 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przez art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy o VAT.
Po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2018 r., Sąd oddalił skargę. Spór w niniejszej sprawie dotyczył tego, czy Skarżący mógł skorzystać z tzw. ulgi na złe długi w sytuacji, gdy upłynął dwuletni termin od daty wystawienia faktur dokumentujących nieściągalne wierzytelności oraz gdy na dzień poprzedzający dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej dłużnik nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Sąd podzielił argumentację Skarżącego, że uzależnianie możliwości skorzystania przez wierzyciela z tzw. ulgi na złe długi od warunku, aby na dzień poprzedzający dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jest sprzeczne z prawem wspólnotowym. Sąd nie dopatrzył się jednak takiego naruszenia w określeniu przez polskiego ustawodawcę dwuletniego terminu na zrealizowanie uprawnienia do korekty. Sąd stanął na stanowisku, że termin dwuletni wskazany w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT jest terminem ,,rozsądnym” i ,,równoważnym”, umożliwiającym skorzystanie przez podatnika z jego uprawnienia bez większych trudności i wystarczającym do tego, żeby staranny podatnik skorzystał z omawianej ulgi oraz umożliwiającym organowi podatkowemu skontrolowanie prawidłowości dokonanej korekty przed upływem pięcioletniego terminu przedawnienia.