Kasacja w sprawie braku wyjścia poza granice i podniesione zarzuty środka odwoławczego z dnia 2020-12-18.
Kasacja w sprawie braku wyjścia poza granice i podniesione zarzuty środka odwoławczego.
Rzecznik Praw Obywatelskich zauważył, że przepis art. 410 k.p.k. zobowiązuje sąd orzekający do oparcia swojego rozstrzygnięcia na wszystkich okolicznościach ujawnionych w toku rozprawy głównej. Sąd powinien dostrzegać i uwzględniać wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia dowody i wynikające z nich okoliczności faktyczne. Podkreślić należy, że pomimo tego, iż Sąd I instancji ujawnił akta sprawy, w szczególności prawomocne wyroki, o połączenie których wnosił skazany, to jednak rozstrzygnięcie tego Sądu w zakresie wymiaru kary łącznej za drugi zbieg realny, nie było wynikiem analizy całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności. W realiach przedmiotowej sprawy trzeba więc uznać, że gdyby Sąd Okręgowy w prawidłowo przeprowadził kontrolę instancyjną, a więc dokonał kontroli tzw. totalnej, to dostrzegłyby, że orzekając karę łączną za drugi zbieg realny, Sąd I instancji połączył karę 2 lat pozbawienia wolności ze sprawy, która to kara została następnie obniżona przez Sąd odwoławczy do 1 roku. W ocenie Rzecznika, uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, albowiem nie ulega wątpliwości, że bezpośrednio skutkowało błędnym ukształtowaniem granic kary łącznej. W zaistniałej sytuacji nie można zatem wykluczyć, że gdyby w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy uwzględnił prawidłową granicę wymiaru kary łącznej, wydałby wyrok bardziej korzystny dla skazanego, a orzeczona kara łączna byłaby znacznie łagodniejsza.
W ocenie Sądu Najwyższego nie ulega wątpliwości, iż Sąd odwoławczy naruszył przepis art. 433 § 1 k.p.k. w zw. art. 410 k.p.k., wymierzając skazanemu w pkt 2 sentencji orzeczenia karę łączną na podstawie innych niż realnie istniejące, wymiarów kar jednostkowych. Dlatego też powyższe orzeczenie nie mogło się ostać, albowiem zostało wydane z rażącym naruszeniem wskazanych przepisów postępowania, co miało istotny wpływ na jego treść. W rezultacie, Sąd Najwyższy uwzględniając kasację Rzecznika Praw Obywatelskich wniesioną na korzyść skazanego, na mocy art. 537 § 2 k.p.k. uchylił pkt. I (tiret drugie) zaskarżonego wyroku, w części odnoszącej się do kary łącznej orzeczonej w pkt 2 wyroku łącznego Sądu Rejonowego w J. - Z. z dnia 23 października 2012 r. i przekazał sprawę w tym zakresie Sądowi Okręgowemu w G., do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.