Kasacja w sprawie braku dokonania wszechstronnej kontroli odwoławczej z dnia 2020-01-13.
Kasacja w sprawie braku dokonania wszechstronnej kontroli odwoławczej.
Postanowieniem z dnia 22 marca 2019 r. Sąd Okręgowy stwierdził dopuszczalność prawną wydania organom Federacji Rosyjskiej obywatela Ukrainy. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że ścigany jest poszukiwany w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa z sekcji 2 art. 210, sekcji 5 art. 228.1, sekcji 3 art. 30, sekcji 5 art. 228.1 Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej, których odpowiednikami w polskim prawie karnym są przepisy art. 258 § 1 Kodeksu karnego oraz art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Powyższe orzeczenie zostało zaskarżone w całości przez obrońcę z urzędu ściganego. Sąd Apelacyjny zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.
Rzecznik Praw Obywatelskich zauważył, że Sąd Apelacyjny nie zwrócił uwagi na fakt, że poza zakresem analizy Sądu I instancji była odpowiedź na pytanie, czy w niniejszej sprawie nie istnieje ryzyko naruszenia art. 3 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w kontekście grożącej ściganemu kary dożywotniego pozbawienia wolności, bez możliwości ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Powyższe było niezbędne do udzielenia przez Sąd wyczerpującej odpowiedzi na pytanie, czy w sprawie nie zachodzi wskazana w art. 604 § 1 pkt 7 k.p.k. bezwzględna przeszkoda ekstradycyjna - obawa, że w państwie żądającym wydania może dojść do naruszenia wolności i praw osoby wydanej. W niniejszej sprawie Sąd zaniechał jednak zbadania tego problemu i ocenienia go. Nie dokonał jakiejkolwiek analizy, przy uwzględnieniu odmienności systemów prawnych, różnic kulturowych, uwarunkowań historycznych, czy ryzyko wymierzenia ściganemu kary dożywotniego uwięzienia za popełnienie przestępstwa zagrożonego w polskim systemie prawnym karą maksymalnie 15 lat pozbawienia wolności nieadekwatną do wagi przestępstwa.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Rz. do ponownego rozpoznania. Uznając trafność zasadniczego zarzutu kasacji, należało uchylić zaskarżone orzeczenie Sądu odwoławczego i sprawę przekazać temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Ponownie rozpoznając sprawę Sąd odwoławczy dokona wszechstronnej kontroli wniesionego środka zaskarżenia, uwzględniając argumentację zawartą w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, jak też odwołując się do wywodów zawartych w uzasadnieniu kasacji oraz stanowisku Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, nie pomijając też, w ramach prowadzonych rozważań, możliwości analizy zaskarżonego postanowienia z urzędu pod kątem przesłanek wynikających z art. 440 k.p.k