Kasacja w sprawie polegającej na uznaniu obwinionego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu, pomimo że swoim działaniem nie wyczerpał znamion wykroczenia z dnia 2018-05-22.
Kasacja w sprawie polegającej na uznaniu obwinionego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu, pomimo że swoim działaniem nie wyczerpał znamion wykroczenia.
Sąd Rejonowy wyrokiem zaocznym uznał obwinionego za winnego tego, że w dniu 13 czerwca 2014 r. około godziny 12:20 kierując pojazdem nie dostosował się do znaku drogowego B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" z tabliczkami o treści: "Nie dotyczy zaopatrzenia w godzinach 18:00-10:00, pojazdów upoważnionych" oraz "Dotyczy osób niepełnosprawnych", tj. wykroczenia z art. 92 § 1 k.w. i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 2000 złotych. Natomiast Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że orzeczoną wobec obwinionego karę grzywny obniżył do kwoty 500 złotych. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
Sąd odwoławczy, w ślad za Sądem I instancji uznał, że materiał dowodowy jest wystarczający do przyjęcia, że obwiniony popełnił zarzucane mu wykroczenie, skoro wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 listopada 2014 r. dotyczący możliwości umieszczenia tabliczki: "Dotyczy osób niepełnosprawnych" pod znakiem drogowym, skutkował utratą mocy skarżonego przepisu dopiero od dnia 30 czerwca 2015 r. Tym samym Sąd II instancji uznał, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nie ma zastosowania w odniesieniu do obwinionego.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich powyższy wyrok nie może się ostać, ponieważ dotknięty jest rażącym naruszeniem prawa materialnego. Zdaniem Rzecznika, skoro na etapie postępowania odwoławczego nastąpiła zmiana przepisów i w dniu orzekania przez Sąd II instancji przepis zezwalający uprawnionym organom wyłączenie prawa osób niepełnosprawnych, poprzez umieszczenie tabliczki z napisem "Dotyczy także niepełnosprawnych", utracił już moc, to okoliczność powyższa powinna znaleźć odzwierciedlenie w zapadłym wobec obwinionego wyroku.
W ocenie Sądu Najwyższego w świetle przepisów obowiązujących w dacie popełnienia zarzucanego obwinionemu czynu, osoba niepełnosprawna o obniżonej sprawności ruchowej, kierująca pojazdem samochodowym oznaczonym kartą parkingową mogła nie stosować się do niektórych znaków drogowych, dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym przepisami, o których mowa w art. 7 ust. 2. Prawa o ruchu drogowym.