Kasacja w sprawie wydania wyroku nakazowego, podczas gdy w świetle dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie zarówno wina, jak i okoliczności czynu zarzucanego obwinionemu budziły poważne wątpliwości z dnia 2018-11-13.
Kasacja w sprawie wydania wyroku nakazowego, podczas gdy w świetle dowodów dołączonych do wniosku o ukaranie zarówno wina, jak i okoliczności czynu zarzucanego obwinionemu budziły poważne wątpliwości.
Zgodnie z art. 93 § 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić, jeżeli okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości. Brak owych wątpliwości ma wynikać z załączonych do wniosku o ukaranie, a uznawanych przez Sąd za ujawnione, materiałów dowodowych. Brak wskazanych wątpliwości oznacza, że nie ma ich zarówno odnośnie sprawstwa danego czynu, jak i winy obwinionego, z uwzględnieniem zarówno jego wyjaśnień, jak i innych dowodów przeprowadzonych w toku czynności wyjaśniających. Sąd Najwyższy również wielokrotnie wskazywał, że skoro orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić, jeżeli okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości, to Sąd nie może dokonywać zmian w opisie czynu, czy jego kwalifikacji, gdyż czyn przypisany obwinionemu w wyroku nakazowym winien odpowiadać w pełni czynowi opisanemu przez oskarżyciela we wniosku o ukaranie.
Tymczasem Sąd I instancji w wyroku nakazowym dokonał zmian zarówno w opisie czynu zarzucanego obwinionemu we wniosku o ukaranie, jak również kwalifikacji prawnej tego czynu. Sąd Rejonowy uznał obwinionego za winnego popełnienia wykroczenia z art. 66 § 1 k.w., a zatem czynu, który nie został zarzucony obwinionemu we wniosku o ukaranie. Z protokołu przesłuchania osoby, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie wynika, że obwinionemu postawiono zarzut popełnienia czynu z art. 51 § 1 k.w. i – jak wynika z materiału dowodowego uzyskanego przez Policję w toku czynności wyjaśniających – obwiniony składał wyjaśnienia odnośnie postawionego mu zarzutu. Nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i przedstawił odmienne okoliczności zdarzenia.
Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, powyższe okoliczności winny skutkować skierowaniem sprawy na rozprawę, przeprowadzeniem postępowania dowodowego i wyjaśnieniem wszystkich istotnych dla merytorycznego rozstrzygnięcia okoliczności.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał, że skoro orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić, jeżeli okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości, to Sąd nie może dokonywać zmian w opisie czynu czy jego kwalifikacji, gdyż czyn przypisany mu w wyroku nakazowym winien odpowiadać w pełni czynowi opisanemu przez oskarżyciela we wniosku o ukaranie. Tymczasem Sąd I instancji w wyroku nakazowym dokonał zmian zarówno w opisie wykroczenia zarzucanego obwinionemu we wniosku o ukaranie jak również jego kwalifikacji prawnej. Wobec powyższego należało uznać, że rozpoznanie niniejszej sprawy w postępowaniu nakazowym nastąpiło z naruszeniem przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.