Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej w sprawie rekompensaty utraconego wynagrodzenia dla żołnierzy rezerwy.

Osobie zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia odmówiono wypłaty świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie za czas odbywania ćwiczeń wojskowych. Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do ówczesnego Ministra Obrony Narodowej o odpowiednią zmianę przepisów. Minister stwierdził jednak, że obowiązujący stan prawny w tym zakresie nie narusza konstytucyjnej zasady równego traktowania. Rzecznik podkreśla w wystąpieniu, że powszechny obowiązek obrony, określony w Konstytucji RP, nie uzależnia jego realizacji od formy zatrudnienia. Osobami zobowiązanymi do realizacji obowiązku obrony są zarówno osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, jak i osoby świadczące pracę na podstawie umowy zlecenia. Zgodnie z ustawą o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej obowiązek służby wojskowej polega między innymi na odbywaniu ćwiczeń wojskowych. Prowadzi to do wniosku, że również zleceniobiorcom należy się świadczenie rekompensujące utracone wynagrodzenie, które mogliby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się o zmianę przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w omawianym zakresie. Jednocześnie prosi o odniesienie się do informacji prasowych dotyczących sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia rekompensującego dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

 

Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:

Data odpowiedzi:

Opis odpowiedzi:

Minister Obrony Narodowej (28.01.2016 r.) wyjaśnił, że w ocenie resortu obowiązująca regulacja dotycząca świadczenia pieniężnego rekompensującego żołnierzom rezerwy utracone wynagrodzenie w związku z udziałem w ćwiczeniach wojskowych, jest wystarczająca. Minister zaznaczył, że rozszerzenie katalogu osób uprawnionych do rekompensaty z tytułu utraconych zarobków o osoby osiągające dochód z tytułu realizacji umowy zlecenia mogłoby znacząco utrudnić obliczanie wysokości potencjalnego świadczenia. W przypadku umowy zlecenia nie jest bowiem możliwe zastosowanie obecnie przyjętej zasady obliczania wysokości świadczenia. Z uwagi na jednorazowy i odrębny charakter każdej umowy zlecenia, należałoby ustalać wysokość rekompensaty w oparciu o wynagrodzenie ustalone w aktualnie trwającej umowie zlecenia. Stanowiłoby to odstępstwo od przyjętej zasady, co więcej, mogłoby prowadzić do zawierania fikcyjnych umów zleceń opiewających na wysokie kwoty wynagrodzenia, wyłącznie w celu uzyskania rekompensaty.